بیوگرافی بنیامین نتانیاهو – Benjamin Netanyahu

بنیامین نتانیاهو، سیاستمدار سرشناس و جنجالی اسرائیل، نقش کلیدی در تحولات منطقه خاورمیانه ایفا نموده است. در این نوشته با وب سایت ایران فیتنس همراه ما بمانید.

نام کامل	بنیامین نتانیاهو
تاریخ تولد	۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله)
محل تولد	تل‌آویو، اسرائیل
ملیت	یهودیان اروپای شرقی
تعداد فرزندان	۳
عنوان	نخست‌وزیر اسرائیل
قد	۱.۸۰ سانتی‌متر
تعداد ازدواج ها	۳
همسر فعلی	سارا بن‌آرتزی

بنیامین نتانیاهو کیست

نخست‌وزیر اسرائیل

پرتره رسمی، ۲۰۲۳

– سمت فعلی: نخست‌وزیر اسرائیل
– آغاز به کار: ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
– رئیس‌جمهور: اسحاق هرتزوگ
– معاون: یاریو لوین
– پیشین: یائیر لاپید

متولد: ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله)
محل تولد: در تل‌آویو، اسرائیل

بنیامین نتانیاهو چه کسی هست

نتانیاهو سیاست‌مدار و دیپلمات برجسته اسرائیلی است. او رهبر حزب لیکود از سال ۱۹۹۳ تاکنون و نخست‌وزیر اسرائیل در سه دوره متفاوت بوده است.

ملیت بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو اسرائیلی است. او در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل‌آویو (تل‌آویو-یافا) به دنیا آمده و تابعیت اسرائیلی دارد.

اصالت بنیامین نتانیاهو

اصالت او عمدتاً از یهودیان اروپای شرقی (اشکنازی‌ها) است:

– جد پدری وی، ناتان مایلیکوفسکی، در سال ۱۸۷۹ در منطقه بلاروس کنونی (امپراتوری روسیه) متولد شد و بعدها با خانواده به فلسطین مهاجرت کرد.
– پدرش، بنزیون نتانیاهو (متولد مایلیکوفسکی در ورشو)، تاریخ‌نگاری برجسته بود که پس از مهاجرت به فلسطین، نام خانوادگی خود را به «نتانیاهو» تغییر داد.
– مادرش، زیلا سگال، از خانواده‌ای یهودی با ریشه‌هایی در لیتوانی و آمریکا بود.
– بر اساس آزمایش DNA و اعلام نتانیاهو، او دارای نسب سفاردی (یهودیان اسپانیایی) نیز هست.

بنیامین نتانیاهو قد

قد بنیامین نتانیاهو  ۱.۸۰ متر است.

سن بنیامین نتانیاهو

او در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل‌آویو به دنیا آمد و در حال حاضر ۷۵ ساله است (تاریخ امروز، ۲۳ ژوئن ۲۰۲۵).

بنیامین نتانیاهو اهل کجاست

بنیامین نتانیاهو اهل اسرائیل است. او در شهر تل‌آویو، اسرائیل، به دنیا آمده است.

بیوگرافی بنیامین نتانیاهو

بنیامین “بی‌بی” نتانیاهو، متولد ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹، سیاست‌مدار اسرائیلی است که از سال ۲۰۲۲ تاکنون به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل فعالیت می‌کند و پیش‌تر در دوره‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ و ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱ این سمت را بر عهده داشت. با بیش از ۱۷ سال حضور در این مقام، او رکورددار طولانی‌ترین دوره نخست‌وزیری در تاریخ اسرائیل است.

نتانیاهو در تل‌آویو در خانواده‌ای یهودی و سکولار به دنیا آمد و دوران کودکی خود را در بیت‌المقدس غربی و ایالات متحده آمریکا سپری کرد. در سال ۱۹۶۷، برای پیوستن به نیروهای دفاعی اسرائیل، به کشور بازگشت و به‌عنوان کاپیتان در نیروهای ویژه “سایرت متکل” خدمت کرد و پس از مدتی با درجه افتخاری از خدمت مرخص شد.

در سال ۱۹۷۲، مجدداً به آمریکا بازگشت و پس از فارغ‌التحصیلی از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT)، در شرکت مشاوره بوستون فعالیت داشت. او در سال ۱۹۷۸ به اسرائیل بازگشت و مؤسسه ضدتروریسم «یوناتان نتانیاهو» را بنیان نهاد. بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، نتانیاهو به عنوان سفیر اسرائیل در سازمان ملل فعالیت کرد.

بنیامین نتانیاهو بیوگرافی

در دوره تحصیل در MIT، نتانیاهو فشار زیادی را تحمل می‌کرد و هم‌زمان در دانشگاه هاروارد نیز دروس می‌گذراند. او توانست مدرک کارشناسی معماری خود را در مدت دو سال و نیم دریافت کند، هرچند که برای جنگ یوم کیپور یک وقفه داشت. استادش، لئون بی. گروزیر، درباره او گفته بود: «او فوق‌العاده عمل کرد. بسیار باهوش، منظم، قوی و مصمم بود. می‌دانست چه می‌خواهد و چگونه باید به هدفش برسد.»

در این دوران، او نام خود را به «بنیامین بن نیتای» تغییر داد (نیتای به معنی کوه نیتای و نام حکیم یهودی در قرن ۱۸ است که پدرش نیز به‌عنوان نام مستعار برای مقالاتش استفاده می‌کرد). بعدها، نتانیاهو در مصاحبه‌ای اعلام کرد این تغییر نام را برای سهولت تلفظ در آمریکا انجام داده است. رقبای سیاسی‌اش این موضوع را به‌عنوان کاهش هویت و وفاداری ملی اسرائیلی او مورد انتقاد قرار داده‌اند.

در سال ۱۹۷۶، برادر بزرگ‌تر نتانیاهو، یوناتان نتانیاهو، در عملیات ضدتروریستی «توهم رعد» کشته شد. یوناتان فرمانده واحد سایرت متکل بود که بنیامین قبلاً در آن خدمت می‌کرد. او تنها کشته شده اسرائیلی در این عملیات بود، عملیاتی که در آن بیش از ۱۰۰ گروگان، عمدتاً اسرائیلی، که توسط تروریست‌ها ربوده و به فرودگاه انتبه در اوگاندا منتقل شده بودند، نجات یافتند.

خانواده بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ در شهر تل‌آویو به دنیا آمد. پدر او، «بِن‌صیون نتانیاهو» (با نام اصلی «میلیکوفْسکی»، ۱۹۱۰–۲۰۱۲)، که در ورشو به دنیا آمده بود، مورخی بود که در زمینه تاریخ یهودیان در اسپانیا تخصص داشت.

پدربزرگ پدری او، ناتان میلیکوفْسکی، خاخام و نویسنده‌ای صهیونیست بود. هنگامی که پدرش به فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا مهاجرت کرد، نام خانوادگی خود را از «میلیکوفْسکی» به «نتانیاهو» تغییر داد؛ نامی که در عبری به معنای «خدا عطا کرده» است.

اگرچه خانواده نتانیاهو عمدتاً از یهودیان اشکنازی (یهودیان اروپای شرقی) هستند، او اعلام کرده است که آزمایش دی‌ان‌ای نشان داده که مقداری تبار سفاردی (یهودیان اسپانیایی‌تبار یا شمال آفریقا) نیز دارد. همچنین، او مدعی است که از نسل «گائون ویلنا» (Vilna Gaon)، یکی از علمای بزرگ یهودی در قرن هجدهم، است.

بنیامین نتانیاهو و مادرش

مادر او، «تسیلا سگال» (۱۹۱۲–۲۰۰۰)، در پتاح تیکوا، در ولایت اورشلیم (در زمان حکومت امپراتوری عثمانی)، به دنیا آمد. خانواده‌اش در سال ۱۹۱۱ از مینیاپولیس به آنجا مهاجرت کردند؛ پیش‌تر، در دهه ۱۸۷۰، از لیتوانی به ایالات متحده نقل مکان کرده بودند. تسیلا در مؤسسه حقوقی «گریز این» در لندن حقوق خوانده بود.

بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو فرزند دوم از سه فرزند خانواده بود. او در ابتدا در اورشلیم (بیت‌المقدس) بزرگ شد و تحصیلات خود را در مدرسه ابتدایی «هنریتا سُلد» گذراند. گزارشی که از معلم کلاس ششم او، «روت روبنشتاین»، موجود است، نشان می‌دهد که نتانیاهو دانش‌آموزی مؤدب، خوش‌رفتار و کمک‌کننده بوده است و از او به‌عنوان فردی «مسئول و وقت‌شناس» یاد شده‌است. همچنین، او را فردی خوش‌برخورد، منظم، شاد، شجاع، فعال و مطیع توصیف کرده‌اند.

زندگینامه بنیامین نتانیاهو

پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان در سال ۱۹۶۷، نتانیاهو به اسرائیل بازگشت تا به نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) بپیوندد. او آموزش‌های نظامی خود را به‌عنوان سرباز رزمی گذراند و به مدت پنج سال در واحد نیروهای ویژه «سایرت متکل» خدمت کرد.

نتانیاهو در جریان جنگ فرسایشی ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰، در عملیات‌های برون‌مرزی متعددی مشارکت داشت. یکی از این عملیات‌ها، نبرد معروف «کرامه» در مارس ۱۹۶۸ بود، زمانی که ارتش اسرائیل به اردن حمله کرد تا یاسر عرفات، رهبر سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف)، را دستگیر کند؛ اما این عملیات با تلفات سنگین عقب‌نشینی شد. او در این واحد به فرماندهی تیم ارتقا یافت و در چندین نوبت در درگیری‌ها زخمی شد.

زندگی بنیامین نتانیاهو

از جمله دیگر مأموریت‌های او می‌توان به حمله اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۶۸ و عملیات نجات هواپیمای ربوده‌شده «سبنا پرواز ۵۷۱» در مه ۱۹۷۲ اشاره کرد، که در جریان آن از ناحیه شانه مورد اصابت گلوله قرار گرفت. نتانیاهو در سال ۱۹۷۲ از خدمت فعال مرخص شد، اما به‌عنوان عضو ذخیره در سایرت متکل باقی ماند.

پس از مرخصی از خدمت، برای ادامه تحصیل به ایالات متحده رفت، اما در اکتبر ۱۹۷۳ برای شرکت در جنگ یوم کیپور به اسرائیل بازگشت. او در حملات ویژه علیه نیروهای مصری در امتداد کانال سوئز شرکت داشت و سپس رهبری یک عملیات کماندویی را در عمق خاک سوریه بر عهده گرفت؛ جزئیات این عملیات هنوز محرمانه است.

بنیامین نتانیاهو زندگی نامه

نتانیاهو اواخر سال ۱۹۷۲ به ایالات متحده بازگشت تا در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) رشته معماری را ادامه دهد. پس از بازگشت کوتاه‌مدت به اسرائیل برای شرکت در جنگ یوم کیپور، دوباره به آمریکا بازگشت و تحت نام «بن نیتای» در فوریه ۱۹۷۵ مدرک کارشناسی در رشته معماری را اخذ کرد و در سال ۱۹۷۶، مدرک کارشناسی ارشد در مدرسه مدیریت اسلون MIT را دریافت کرد.

هم‌زمان، او در حال تحصیل دکتری در رشته علوم سیاسی بود، اما پس از کشته شدن برادرش در عملیات انتبه، تحصیلات دکترایش را نیمه‌تمام گذاشت.

کودکی بنیامین نتانیاهو

در بازه زمانی ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸ و سپس مجدداً از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، خانواده نتانیاهو در ایالات متحده و در منطقه «چلتنهام تاون‌شیپ» در حومه فیلادلفیا، پنسیلوانیا، زندگی می‌کردند. پدر او، بن‌صیون نتانیاهو، در کالج دراپسی تدریس می‌کرد.

نوجوانی بنیامین نتانیاهو

او در دبیرستان چلتنهام تحصیل کرد و از آن‌جا فارغ‌التحصیل شد. در این دوران، در فعالیت‌های فوق‌برنامه‌ای مانند باشگاه مناظره، باشگاه شطرنج و تیم فوتبال شرکت داشت.

بنیامین و برادرش، «یوناتان»، از سبک زندگی سطحی و ظاهربینانه‌ای که در آن منطقه رایج بود، ناراضی بودند. آنها همچنین از جنبش‌های فرهنگی و گرایش‌های لیبرال کنیسه اصلاح‌طلب «تمپل جودیا» در فیلادلفیا، که خانواده‌شان در آن مشارکت داشتند، انتقاد می‌کردند.

زندگی شخصی بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، از سال ۱۹۹۱ با سارا بن‌آرتزی ازدواج کرده است. سارا در نوامبر ۱۹۵۸ در شهر کیریات تی‌وُن در شمال اسرائیل، نزدیک به حیفا، به دنیا آمد. او دختر شموئل بن‌آرتزی، معلم، شاعر و نویسنده اسرائیلی است و خواهر سه برادر است که همگی قهرمان مسابقات ملی تلمود در اسرائیل بوده‌اند.

همسر نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو سه بار ازدواج کرده و چندین رابطه خارج از چارچوب ازدواج نیز داشته است:

مریم وایزمن (Miriam Weizmann) – همسر اول

نتانیاهو در زمان خدمت نظامی با او آشنا شد. در سال ۱۹۷۲، هر دو به آمریکا مهاجرت کردند؛ نتانیاهو در MIT تحصیل می‌کرد و وایزمن در دانشگاه براندایس.
آن‌ها در سال ۱۹۷۸ دختری به نام نوعا (Noa) داشتند.
این ازدواج پس از فاش شدن رابطه‌ی نتانیاهو با زن دیگری، به طلاق انجامید.

فلور کیتس (Fleur Cates) – همسر دوم

نتانیاهو او را در سال ۱۹۷۸ در کتابخانه دانشگاه ملاقات کرد. کیتس بریتانیایی و غیر یهودی بود، اما پس از آشنایی، برای ازدواج با نتانیاهو، به یهودیت گروید.
آن‌ها در سال ۱۹۸۱ ازدواج کردند و در سال ۱۹۸۸ طلاق گرفتند.

سارا بن‌آرتزی (Sara Ben-Artzi) – همسر سوم و کنونی

در سال ۱۹۹۱ با هم ازدواج کردند. سارا در آن زمان مهماندار هواپیمایی ال‌عال و دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی بود.
آن‌ها دو فرزند دارند:
در سال ۱۹۹۳، نتانیاهو در یک برنامه تلویزیونی زنده، اعتراف کرد که رابطه‌ای خارج از ازدواج با مشاور روابط عمومی‌اش، روت بار، داشته است. او ادعا کرد که رقیب سیاسی‌اش ویدیویی از این رابطه را ضبط کرده و از آن برای باج‌خواهی استفاده کرده است.

همچنین، گزارش‌هایی درباره رابطه ۲۰ ساله‌ی او با زن ایتالیایی-آمریکایی به نام کاترین پرایس-موندادوری منتشر شده است.

همسر بنیامین نتانیاهو

سارا نتانیاهو مدرک کارشناسی خود را در رشته روان‌شناسی در سال ۱۹۸۴ از دانشگاه تل‌آویو دریافت کرد و در سال ۱۹۹۶ مدرک کارشناسی ارشد در روان‌شناسی کودک از دانشگاه عبری اورشلیم کسب نمود.

او در ارتش اسرائیل به‌عنوان ارزیاب روان‌شناسی در واحد اطلاعات نظامی خدمت کرده و سپس به‌عنوان روان‌شناس کودک در خدمات روان‌شناسی شهرداری اورشلیم فعالیت داشت.
علاوه بر فعالیت‌های حرفه‌ای، سارا در سازمان‌های خیریه‌ای مانند «یاد به یاد» (Yad b’Yad) برای کودکان آسیب‌دیده و «تسعد کادیما» (Tza’ad Kadima) برای کودکان مبتلا به فلج مغزی، مشارکت داشته است.

فرزندان بنیامین نتانیاهو

سارا و بنیامین نتانیاهو دو پسر به نام‌های یائر (متولد ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۱) و اوور (متولد ۱۰ اکتبر ۱۹۹۴) دارند. یائر پس از خدمت در واحد سخنگویی ارتش اسرائیل، در حال تحصیل در دانشگاه عبری اورشلیم است.

اوور نیز پس از خدمت در واحد اطلاعات نظامی، در حال انجام فعالیت‌های داوطلبانه در جنبش پیشاهنگان اسرائیل می‌باشد. او در سال ۲۰۱۰ قهرمان مسابقه ملی تلمود شد و مقام سوم در سطح بین‌المللی را کسب کرده است.

بچه‌های بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، سه فرزند از سه ازدواج مختلف دارد:

نوا نتانیاهو-راث (Noa Netanyahu-Roth)

تاریخ تولد: ۲۹ آوریل ۱۹۷۸ (۹ اردیبهشت ۱۳۵۷)
مادر: مریم وایزمن (همسر اول نتانیاهو)
وضعیت خانوادگی: متأهل با دانیل راث، دارای سه فرزند، ساکن محلهٔ ارتدوکس میا شَعریم در اورشلیم
پیشینه: روان‌شناس بالینی، فارغ‌التحصیل دانشگاه عبری اورشلیم، و مشاور پدرش در دوران نخست‌وزیری

یائر نتانیاهو (Yair Netanyahu)

تاریخ تولد: ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۱ (۴ مرداد ۱۳۷۰)
مادر: سارا بن‌آرتزی (همسر فعلی نتانیاهو)
وضعیت خانوادگی: مجرد
پیشینه: فعال سیاسی، پادکستر، فارغ‌التحصیل دانشگاه عبری اورشلیم و دانشگاه هرتزلیا
ویژگی‌ها: فعال در رسانه‌های اجتماعی، منتقد سرسخت مخالفان پدرش، در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد قصد وارد شدن به عرصه سیاست را ندارد

آورن نتانیاهو (Avner Netanyahu)

تاریخ تولد: ۱۰ اکتبر ۱۹۹۴ (۱۸ مهر ۱۳۷۳)
مادر: سارا بن‌آرتزی
وضعیت خانوادگی: مجرد
پیشینه: فارغ‌التحصیل دانشگاه عبری اورشلیم در رشته تاریخ، دانشجوی کارشناسی ارشد در رشته باستان‌شناسی در دانشگاه آکسفورد
ویژگی‌ها: قهرمان مسابقات ملی تلمود در اسرائیل، خدمت در واحد اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل را داشته است

نتانیاهو عمل جراحی

از حدود سال ۲۰۰۳، نتانیاهو به بیماری بلاک دسته راست قلب (Right Bundle Branch Block یا RBBB) مبتلا بوده است.
در تاریخ ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۳، یک دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب (پیس‌میکر) در بدن او کاشته شده است.
در مارس ۲۰۲۴، یک فتق (هرنیا) در بدنش تشخیص داده شده است.
در دسامبر ۲۰۲۴، به دلیل عفونت دستگاه ادراری ناشی از بزرگ شدن پروستات، پروستات او برداشته شده است.

ثروت بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، دارایی‌های قابل توجهی دارد که عمدتاً از طریق سرمایه‌گذاری‌های ملکی، درآمدهای سخنرانی و مشاوره‌های استراتژیک تأمین شده است. بر اساس گزارش‌های مختلف، برآوردهای متفاوتی از ثروت خالص او ارائه شده است.

ثروت نتانیاهو

– در سال ۲۰۲۰، گزارش‌هایی از دارایی‌های او به ارزش حدود ۱۴ میلیون دلار (معادل ۵۰ میلیون شِکِل اسرائیل) منتشر شد که شامل ویلاهای لوکس در کِساریا و اورشلیم، آپارتمان‌های مسکونی و سهام در شرکت‌های مختلف بود.
– برخی منابع، مانند سایت “Assets Magazine”، ثروت خالص نتانیاهو را تا ۸۰ میلیون دلار برآورد کرده‌اند که شامل املاک گران‌قیمت در اسرائیل و آمریکا، از جمله خانه‌ای در کِساریا به ارزش بیش از ۱۰ میلیون دلار و پنت‌هاوسی در تل‌آویو به ارزش بیش از ۱.۸ میلیون دلار است.
– منابع دیگری مانند “Mac Issues”، ثروت خالص او را حدود ۱۳ میلیون دلار تخمین زده‌اند که از ترکیب درآمدهای دولتی، سخنرانی‌ها، فروش کتاب‌ها و سرمایه‌گذاری‌های ملکی حاصل شده است.

خانه‌های بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو مالک چندین ملک ارزشمند است:

– ویلا در کِساریا: خانه‌ای لوکس به مساحت ۵۰۰ متر مربع، با استخر، که در سال ۲۰۰۲ خریداری شده و ارزش آن اکنون به بیش از ۵ میلیون دلار رسیده است.
-پنت‌هاوس در اورشلیم: آپارتمانی دوطبقه در خیابان غزّه با مساحت ۲۴۰ متر مربع، که ارزش آن حدود ۲.۹ میلیون دلار برآورد می‌شود.
– خانه تاریخی در محله کاتامون اورشلیم: مالکیت ۵۰٪ از این ملک که به ارث برده شده و ارزش آن، به دلیل موقعیت و پتانسیل توسعه، بسیار بالا است.

ماشین بنیامین نتانیاهو

خودروی رسمی بنیامین نتانیاهو یک لیموزین فول‌آرمورد ویژه است.

ماشین‌های بنیامین نتانیاهو

– آئودی A8 سکیوریتی (Audi A8 Security)

پیج اینستاگرام بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی اینستاگرام:  b.netanyahu@

فیسبوک بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی فیسبوک: Benjamin Netanyahu@

توییتر بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی توییتر: netanyahu@

عکس بنیامین نتانیاهو

عکس خانوادگی بنیامین نتانیاهو

عکس بنیامین نتانیاهو و همسرش

عکس همسر بنیامین نتانیاهو

عکس نتانیاهو

عکس های بنیامین نتانیاهو

عکس بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر

پس از ترور ییتسحاق رابین، شیمون پرز انتخابات زودهنگام برگزار کرد تا روند صلح ادامه یابد. بنیامین نتانیاهو، نامزد حزب لیکود در انتخابات مستقیم نخست‌وزیری ۱۹۹۶، با کمک آرثر فینکلستین کمپین موفقی راه‌اندازی کرد.
نتانیاهو در مقابل پرز، که محبوب‌تر بود، پیروز شد و به جوان‌ترین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل تبدیل شد. سقوط پرز به‌دلیل موج بمب‌گذاری‌های انتحاری فلسطینی‌ها در مارس ۱۹۹۶ بود که دولت پرز نتوانست مقابله کند.
نتانیاهو با شعار «برای صلحی امن» پیروز شد، اما برای تشکیل دولت نیازمند ائتلاف با احزاب ultra-Orthodox بود.

بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل

بنیامین نتانیاهو پس از پیروزی در انتخابات ۱۹۹۶ به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل منصوب شد و در مقابل حملات انتحاری گروه‌های فلسطینی، سیاست‌های امنیتی سختگیرانه‌ای را در پیش گرفت.
او با اصول توافقات اوسلو مخالف بود و معتقد بود باید نشانه‌های حسن‌نیت از طرف فلسطینی‌ها مشاهده شود، اما روند صلح را متوقف نکرد.
در سال ۱۹۹۶، نتانیاهو و شهردار اورشلیم تصمیم گرفتند تونل دیوار غربی را باز کنند که منجر به ناآرامی‌ها و کشته شدن چندین نفر شد.
در سپتامبر ۱۹۹۶، با یاسر عرفات دیدار کرد و مذاکراتی را آغاز نمود که منجر به امضای پروتکل الخلیل در ژانویه ۱۹۹۷ شد. این پروتکل به تشکیلات خودگردان فلسطین کنترل بخشی از الخلیل را واگذار کرد.
در سال ۱۹۹۸، یادداشت تفاهم ووی ریور میان نتانیاهو و عرفات امضا و توسط کنست تصویب شد که گام‌هایی برای اجرای توافق موقت ۱۹۹۵ تعیین می‌کرد.
در سال ۱۹۹۷، نتانیاهو عملیات شکست‌خورده موساد برای ترور خالد مشعل را تایید کرد که تنش بین اسرائیل و اردن را افزایش داد.
او اصلاحات اقتصادی مهمی از جمله آزادسازی بازار و فروش سهام دولت در بانک‌ها را آغاز کرد.
با این حال، دوران نخست‌وزیری او با انتقادات سیاسی و اتهامات فساد همراه بود که به دلیل کمبود مدارک، به محاکمه نرسید.
نتانیاهو سیاست «سه نه» را دنبال می‌کرد؛ نه به عقب‌نشینی از بلندی‌های جولان، نه به بحث درباره وضعیت اورشلیم، و نه به مذاکرات با پیش‌شرط‌ها.

بنیامین نتانیاهو اسرائیل

در سال ۱۹۷۸، نتانیاهو به اسرائیل بازگشت. بین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰، او مدیریت مؤسسه ضدتروریسم «یوناتان نتانیاهو» را بر عهده داشت؛ مؤسسه‌ای غیر دولتی که به مطالعه تروریسم می‌پرداخت و چندین کنفرانس بین‌المللی در زمینه تروریسم برگزار کرد.

از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲، نتانیاهو مدیر بازاریابی شرکت «ریم اینداستریز» در اورشلیم بود. در این دوره، او نخستین ارتباطات خود را با چند سیاست‌مدار اسرائیلی برقرار کرد، از جمله موشه آرنس.

موشه آرنس او را به عنوان معاون رئیس مأموریت خود در سفارت اسرائیل در واشینگتن دی‌سی منصوب کرد، زمانی که آرنس سفیر اسرائیل در ایالات متحده بود؛ این سمت را نتانیاهو از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ بر عهده داشت.

در جنگ لبنان ۱۹۸۲، نتانیاهو به خدمت ذخیره سایرت متکل فراخوانده شد، اما درخواست مرخصی داد و ترجیح داد در آمریکا بماند و به عنوان سخنگوی اسرائیل در مقابل انتقادات شدید بین‌المللی از این جنگ فعالیت کند. او در این دوران به رسانه‌ها پاسخ می‌داد و سیستم روابط عمومی بسیار مؤثری در سفارت اسرائیل برقرار کرد.

بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، نتانیاهو سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد بود. در این دوران، او تحت تأثیر خاخام مناچم م. شن‌یرسون قرار گرفت و با او رابطه نزدیکی برقرار کرد؛ نتانیاهو شن‌یرسون را «تاثیرگذارترین مرد زمان ما» توصیف کرده است.

بنیامین نتانیاهو رهبر اپوزیسیون

قبل از انتخابات ۱۹۸۸، نتانیاهو به اسرائیل بازگشت و به حزب لیکود پیوست و به عنوان نماینده کنست دوازدهم انتخاب شد.
در دوران جنگ خلیج فارس، او سخنگوی اصلی اسرائیل در رسانه‌های بین‌المللی بود و در کنفرانس مادرید ۱۹۹۱ عضو هیئت نمایندگی اسرائیل بود.
پس از شکست لیکود در انتخابات ۱۹۹۲، نتانیاهو در انتخابات داخلی حزب لیکود در سال ۱۹۹۳ پیروز شد و رهبری حزب را بر عهده گرفت.
رابطه او با دیوید لوی، معاون وزیر امور خارجه، پرتنش و رقابتی بود.
آریل شارون نیز کاندید رهبری حزب بود اما به سرعت کنار رفت و ییتسحاق شامیر پس از شکست حزب از سیاست کناره‌گیری کرد.

اطلاعات بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو به عنوان مشاور اقتصادی توسط شرکت «بوستون کنسالتینگ گروپ» (Boston Consulting Group) در بوستون، ماساچوست، جذب شد و بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸ در این شرکت فعالیت کرد. در این مدت، همکار میت رامنی بود و با او رابطهٔ دوستی پایدار و نزدیکی برقرار کرد.

رامنی نتانیاهو را در آن زمان فردی با «شخصیت قوی و دیدگاهی متمایز» توصیف کرد و گفت: «تقریباً می‌توانیم به زبان خلاصه صحبت کنیم… ما تجربیات مشترک داریم و دیدگاه‌ها و بنیانی مشابه داریم.» نتانیاهو نیز ارتباط آسان‌شان را نتیجهٔ «دوره سخت‌گیرانه و فشردهٔ آموزشی بوستون کنسالتینگ گروپ» دانست.

در سال ۱۹۷۸، نتانیاهو با نام «بن نیتای» در تلویزیون محلی بوستون ظاهر شد و استدلال کرد: «هسته اصلی واقعی این درگیری، امتناع تأسف‌بار اعراب از پذیرش دولت اسرائیل است.
به مدت ۲۰ سال، اعراب منطقه‌های کرانه باختری و نوار غزه را در اختیار داشتند و اگر حق تعیین سرنوشت، که اکنون آن را اصل درگیری می‌دانند، واقعاً مسئله اصلی بود، آنها می‌توانستند به‌راحتی یک دولت فلسطینی تأسیس کنند.»

بنیامین نتانیاهو سیاست

در این بخش از زندگی بنیامین نتانیاهو، پس از شکست در انتخابات ۱۹۹۹، او برای مدتی از عرصه سیاست کناره گرفت و به فعالیت در بخش خصوصی پرداخت. سپس:

پس از شکست از اهود باراک، مدتی به عنوان مشاور شرکتی در حوزه ارتباطات فعالیت کرد.

با سقوط دولت باراک، او قصد داشت به سیاست بازگردد، اما در انتخابات سال ۲۰۰۱ شرکت نکرد و آریل شارون به نخست‌وزیری رسید.

در سال ۲۰۰۲، نتانیاهو وزیر خارجه کابینه شارون شد و برای رهبری حزب لیکود با او رقابت کرد، اما شکست خورد.

سخنرانی‌های او در کانادا و آمریکا با اعتراضات گسترده روبه‌رو شد؛ یکی از آن‌ها در دانشگاه کنکوردیا به‌کلی لغو شد.

در سپتامبر ۲۰۰۲، در کنگره آمریکا از حمله به عراق حمایت کرد و ادعا کرد که برکناری صدام اثرات مثبتی در منطقه خواهد داشت.

بنیامین نتانیاهو وزیر

در سال ۲۰۰۳، بنیامین نتانیاهو از سوی آریل شارون به عنوان وزیر دارایی منصوب شد؛ تصمیمی که برخی آن را تلاشی برای محدود کردن نفوذ سیاسی او دانستند.

نتانیاهو با اجرای اصلاحات گسترده اقتصادی، سیاست‌هایی لیبرالی و ضد رفاهی را در پیش گرفت: کاهش مالیات‌ها، خصوصی‌سازی، کوچک‌سازی دولت و محدود کردن کسری بودجه.

این اصلاحات، با وجود انتقادات از سوی چپ و برخی در لیکود، به رونق اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری منجر شد.

او به‌ویژه به دلیل کاهش وابستگی به کمک‌های اجتماعی و باز کردن فضای رقابتی در اقتصاد اسرائیل، مورد تحسین قرار گرفت و بسیاری او را معمار «معجزه اقتصادی» اسرائیل نامیدند.

در سال ۲۰۰۵، نتانیاهو به دلیل مخالفت با طرح خروج از غزه، ابتدا تهدید به استعفا کرد و پس از عدم برگزاری همه‌پرسی، در ۷ اوت استعفای خود را تقدیم کرد.

نتانیاهو حماس

در آستانه انتخابات ۱۹۹۶ اسرائیل، موجی از حملات انتحاری حماس پس از ترور یحیی عیاش توسط شین‌بت آغاز شد.

محمد دیف، فرمانده جدید گردان‌های قسام، بمب‌گذاری‌های گسترده‌ای را در تل‌آویو و اورشلیم برنامه‌ریزی کرد.

این حملات پیچیده‌تر و گسترده‌تر از گذشته بودند و سوریه و ایران در تأمین مالی و آموزش عاملان نقش داشتند.

ارتباط میان حزب‌الله و حماس با دستور وزیر دفاع سوریه برقرار شد و برخی عاملان در ایران آموزش دیده بودند.

خانواده قربانیان آمریکایی این حملات بعداً علیه مقام‌های ایرانی و سوری شکایت کردند.

شکست سرویس‌های امنیتی اسرائیل در جلوگیری از حملات، موجب افت محبوبیت شیمون پرز شد.

نتانیاهو که مخالف روند صلح اوسلو بود، از این شرایط سود برد و در انتخابات ۱۹۹۶ با اختلافی اندک پیروز شد.

موج حملات در فوریه و مارس ۱۹۹۶ باعث تغییر نتایج نظرسنجی‌ها به نفع لیکود شد.

پس از انتخابات، حملات انتحاری تقریباً یک سال متوقف شد، که برخی آن را به اقدامات یاسر عرفات نسبت دادند.

برخی دیگر معتقد بودند که حماس با پیروزی نتانیاهو به هدف خود، یعنی توقف روند صلح، رسیده است.

بنیامین نتانیاهو حزب لیکود

پس از خروج آریل شارون از حزب لیکود و تأسیس حزب کادیما، بنیامین نتانیاهو مجدداً برای رهبری لیکود وارد رقابت شد. او در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۵ با کسب ۴۷٪ آرا توانست ریاست حزب را به دست آورد. پس از عملکرد ضعیف لیکود در انتخابات ۲۰۰۶، او به عنوان رهبر اپوزیسیون فعالیت می‌کرد.

در انتخابات داخلی ۲۰۰۷، نتانیاهو با اختلاف قابل توجهی مجدداً رهبری حزب را تثبیت کرد و مخالفت قوی خود با هرگونه آتش‌بس با حماس را اعلام نمود. با تشدید بحران سیاسی پس از استعفای اولمرت و ناتوانی تزیپی لیونی در تشکیل دولت، انتخابات زودهنگام در فوریه ۲۰۰۹ برگزار شد.

گرچه حزب کادیما با یک کرسی بیشتر نسبت به لیکود پیشی گرفت، نتانیاهو موفق شد حمایت اکثریت جناح راست کنست را جلب کند. در نتیجه، رئیس‌جمهور وقت، شیمون پرز، مامور تشکیل دولت را به او سپرد.

برای تثبیت دولت، نتانیاهو به جای تکیه صرف بر احزاب راست، ائتلافی گسترده‌تر تشکیل داد و با جلب حمایت حزب کارگر به رهبری اهود باراک، کابینه‌ای میانه‌رو تشکیل شد. دولت سی‌ودوم اسرائیل در ۳۱ مارس ۲۰۰۹ سوگند یاد کرد.

بنیامین نتانیاهو فلسطین

در سال ۲۰۰۹، با شروع کار دولت جدید اسرائیل به رهبری نتانیاهو، روابط پیچیده‌ای میان اسرائیل، فلسطینیان و جامعه جهانی شکل گرفت. در حالی که هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا، از تشکیل دولت فلسطینی حمایت می‌کرد، نتانیاهو بر شرط به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان «دولت یهودی» توسط فلسطینی‌ها تأکید داشت؛ این شرط یکی از موانع اصلی مذاکرات شد.

پس از سخنرانی باراک اوباما در قاهره و تأکید او بر رد مشروعیت شهرک‌سازی‌های اسرائیل، نتانیاهو با حمایت مشروط از تشکیل «دولت فلسطینی غیرنظامی» اعلام کرد که اورشلیم باید پایتخت متحد اسرائیل باقی بماند و شروط سختی مانند نداشتن ارتش و کنار گذاشتن حق بازگشت آوارگان فلسطینی را مطرح کرد. این مواضع فلسطینیان را نسبت به آینده مذاکرات بدبین کرد.

دولت نتانیاهو در این دوره اقداماتی نظیر برداشت گیت‌های کرانه باختری برای تسهیل رفت و آمد، استقبال از ابتکار صلح عربی و تلاش برای عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی انجام داد. در عین حال، ساخت شهرک‌ها ادامه یافت که باعث اعتراض شدید آمریکا و جامعه جهانی شد. توقف موقت ساخت شهرک‌ها در اواخر ۲۰۰۹ تأثیر چندانی نداشت و فلسطینی‌ها آن را ناکافی دانستند.

روابط اسرائیل و آمریکا در این دوره گاهی پرتنش بود؛ از جمله ماجرای سفر مخفی نتانیاهو به مسکو برای متوقف کردن فروش سامانه موشکی S-300 به ایران و انتقادهای رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین آمریکا، به نتانیاهو به دلیل آسیب رساندن به روابط دو کشور.

در حوزه داخلی، اعتراضات گسترده اجتماعی علیه هزینه بالای زندگی در اسرائیل رخ داد که دولت نتانیاهو با تشکیل کمیته تراژتنبرگ و اجرای تدریجی اصلاحات پاسخ داد. همچنین، طرح‌های تکنولوژیکی مانند توسعه شبکه فیبر نوری برای دسترسی ارزان‌تر به اینترنت تصویب شد.

در عرصه سیاست، نتانیاهو و آویگدور لیبرمن احزاب خود را برای انتخابات ۲۰۱۳ ادغام کردند و در سال ۲۰۱۲، برای نخستین بار، نتانیاهو به صورت رسمی پذیرفت که فلسطینیان می‌توانند دولت داشته باشند، هرچند بر غیرنظامی بودن آن تأکید کرد.

به طور کلی، این دوره نشان‌دهنده تلاش‌های نتانیاهو برای حفظ امنیت اسرائیل و تقویت جایگاه آن در منطقه بود، اما همراه با چالش‌های داخلی و بین‌المللی در حوزه فلسطین و روابط با آمریکا و کشورهای عربی بود.

تشکیل دولت نتانیاهو

در انتخابات ۲۰۱۳، ائتلاف لیکود-بیتینو با کاهش ۱۱ کرسی نسبت به دوره قبل وارد کنست شد.

به عنوان رهبر بزرگ‌ترین فراکسیون، رئیس‌جمهور شیمون پرز او را مامور تشکیل دولت سی‌وسوم اسرائیل کرد.

این ائتلاف جدید شامل حزب‌های یش عتید، هبوعه یهودی و هتنوع بود و به درخواست یش عتید و هبوعه یهودی، احزاب یهودی-ارتدوکس (اولترا-ارتدوکس) در دولت حضور نداشتند.

نتانیاهو حزب‌الله

در سال ۱۹۹۷، وزیر اطلاعات ایران، علی فلاحتیان، دستور آغاز مجدد حملات حماس را برای مختل کردن روند صلح صادر کرد.

خالد مشعل با کمک محمود ابو حنود، بمب‌گذاری‌های مرگباری در بازار مهانه یهودا و خیابان بن یهودا در اورشلیم انجام داد که ۲۱ کشته بر جای گذاشت.

در پی تلاش موساد برای ترور مشعل، دو مامور اسرائیلی دستگیر و با تحویل آنتی‌دوت آزاد شدند؛ اردن آزادی بقیه ماموران را به آزادی احمد یاسین مشروط کرد.

در همان روز حمله دوم، حزب‌الله کمینی علیه نیروهای ویژه اسرائیل در جنوب لبنان ترتیب داد و ۱۲ نظامی اسرائیلی را کشت.

در سال ۱۹۹۸، بقایای اجساد این سربازان با ۶۵ زندانی لبنانی و اجساد مبارزان حزب‌الله مبادله شد.

در این میان، جسد هادی نصرالله، پسر رهبر حزب‌الله، نیز به لبنان بازگردانده شد.

نتانیاهو این رویدادها را از بدترین فجایع اسرائیل توصیف کرد.

شکست در مهار حماس و حزب‌الله و آزادی چهره‌های برجسته فلسطینی و لبنانی، وجهه امنیتی نتانیاهو را تضعیف کرد.

این موضوعات باعث تردید درباره سیاست‌های سخت‌گیرانه او شد.

در نهایت، این رویدادها از دلایل اصلی شکست نتانیاهو در انتخابات ۱۹۹۹ بودند.

سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو

نتانیاهو به تداوم سیاست‌های آزادسازی اقتصادی ادامه داد. در دسامبر ۲۰۱۳، قانون تمرکز کسب‌وکار تصویب شد که هدف آن افزایش رقابت، کاهش قیمت‌ها و کاهش نابرابری درآمد بود. این قانون ساختارهای چندلایه شرکت‌ها را ممنوع کرد تا انحصار و سوء استفاده‌های قیمتی محدود شود. همچنین، او کمپینی برای خصوصی‌سازی بنادر و کاهش انحصار اداره بنادر اسرائیل آغاز کرد.

نتانیاهو وعده داد که بوروکراسی و مقررات زائد را کاهش دهد تا فشار بر صنعت کمتر شود.

روابط نتانیاهو با فلسطینی‌ها

نتانیاهو به شدت نسبت به تشکیل دولت وحدت میان حماس و تشکیلات خودگردان فلسطینی اعتراض کرد. او حماس را مسئول ربایش و قتل سه نوجوان اسرائیلی در ژوئن ۲۰۱۴ دانست. پس از آن، عملیات‌های گسترده‌ای در کرانه باختری علیه اعضای حماس انجام شد و سپس در غزه حملات وسیعی صورت گرفت.

در واکنش به افزایش حملات موشکی از غزه، عملیات «لبه محافظ» در تابستان ۲۰۱۴ آغاز شد. در مصاحبه‌ای در CNN، حماس را «تروریست‌های نسل‌کُش» نامید و نسبت به خطر وقوع «انتفاضه سوم» هشدار داد.

رابطه نتانیاهو با آمریکا

در اکتبر ۲۰۱۴، طرح خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی و کاهش فساد در آن‌ها تصویب شد. نتانیاهو در مقابل انتقادهای آمریکا درباره شهرک‌سازی‌ها واکنش تندی نشان داد و آن را مخالف «ارزش‌های آمریکایی» خواند. روابط او با دولت اوباما به دلیل سیاست‌های شهرک‌سازی‌ها به پایین‌ترین حد خود رسید.

در دسامبر ۲۰۱۴، او دو وزیر کابینه، یایر لاپید و تزپی لیونی، را برکنار کرد که منجر به انحلال دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام شد.

سخنرانی در کنگره آمریکا

در مارس ۲۰۱۵، نتانیاهو برای سومین بار در تاریخ، در کنگره آمریکا سخنرانی کرد. این سخنرانی بدون هماهنگی با دولت اوباما برگزار شد و با واکنش‌های انتقادی زیادی مواجه شد. هدف او مخالفت با مذاکرات هسته‌ای با ایران و تحریم‌های بیشتر علیه این کشور بود.

او ادعا کرد که نماینده «تمام یهودیان جهان» است، ادعایی که بسیاری از جامعه یهودیان آمریکا آن را رد کردند.

نتانیاهو انتخابات ۲۰۱۵

در انتخابات ۲۰۱۵، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با کسب ۳۰ کرسی، بیشترین تعداد آرا را در کنست به دست آورد. رئیس‌جمهور ریولین به نتانیاهو فرصت داد تا ائتلاف تشکیل دهد و او در مهلت مقرر، دولت ائتلافی را با حزب‌های هبوعه یهودی، یهودیت متحد تورا، کولانو و شاس تشکیل داد.

در مه ۲۰۱۵، نتانیاهو اعلام کرد که برای نخستین بار قصد دارد برای دوره پنجم نخست‌وزیری رقابت کند.

سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو

در آگوست ۲۰۱۵، بودجه دو ساله‌ای تصویب شد که شامل اصلاحاتی در بخش کشاورزی، کاهش تعرفه‌های واردات به منظور کاهش قیمت غذا، تسهیل فرآیندهای ساخت و ساز برای کاهش هزینه مسکن و سرعت بخشیدن به پروژه‌های زیرساختی بود.

همچنین، اصلاحات مالیاتی برای افزایش رقابت و کاهش هزینه خدمات مالی دنبال شد، هرچند برخی اصلاحات مرتبط با کشاورزی حذف شدند.

جنجال‌های سیاسی نتانیاهو

در اکتبر ۲۰۱۵، نتانیاهو جنجالی برپا کرد زمانی که گفت مفتی اعظم قدس، حاج امین الحسینی، ایده نسل‌کشی یهودیان را به هیتلر داده است؛ ادعایی که توسط تاریخ‌نگاران و دولت آلمان رد شد.

این اظهار نظر با واکنش‌های تند جامعه علمی و سیاسی مواجه شد و منتقدان آن را نوعی انکار هولوکاست خواندند.

مسائل دینی نتانیاهو

در مارس ۲۰۱۶، ائتلاف دولت با تهدید اعضای اولترا-ارتدوکس (یهودیان ارتدوکس سخت‌گیر) روبه‌رو شد، چرا که دولت قصد داشت فضای عبادت غیر ارتدوکس در دیوار غربی (دیوار ندبه) را رسمیت ببخشد.

روابط بین‌المللی نتانیاهو

در دسامبر ۲۰۱۶، آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل از قطعنامه ۲۳۳۴ درباره شهرک‌سازی‌های اسرائیل رای ممتنع داد که منجر به تصویب آن شد. نتانیاهو این قطعنامه و سخنرانی تند وزیر خارجه وقت آمریکا، جان کری، را به شدت محکوم کرد و دولت اسرائیل پرداخت حق عضویت خود به سازمان ملل را متوقف ساخت.

در فوریه ۲۰۱۷، نتانیاهو اولین نخست‌وزیر اسرائیل بود که از استرالیا دیدار رسمی داشت و با نخست‌وزیر مالکم ترنبول توافقات دوجانبه امضا کرد. در اکتبر ۲۰۱۷، اسرائیل به دلیل مواضع ضد اسرائیلی یونسکو، از این سازمان خارج شد.

مسائل امنیتی و سیاست هسته‌ای نتانیاهو

در آوریل ۲۰۱۸، نتانیاهو ادعا کرد ایران به تعهدات برجام عمل نکرده و اسناد جدیدی درباره برنامه هسته‌ای ایران ارائه داد؛ ایران این ادعاها را «تبلیغات» خواند. او همچنین از اجلاس تاریخی کره شمالی و آمریکا در همان سال حمایت کرد و آن را گامی مهم در فرآیند خلع سلاح هسته‌ای شبه‌جزیره کره دانست.

اتهامات بنیامین نتانیاهو

از ژانویه ۲۰۱۷، بنیامین نتانیاهو تحت تحقیقات پلیس اسرائیل در دو پرونده اصلی، به نام‌های «پرونده ۱۰۰۰» و «پرونده ۲۰۰۰»، قرار گرفت که این دو پرونده مرتبط هستند.

در پرونده ۱۰۰۰، نتانیاهو مظنون است که امتیازات غیرقانونی و نامناسبی از چند تاجر بزرگ، از جمله جیمز پکِر و آرنون میلچان، دریافت کرده است.

در پرونده ۲۰۰۰، او متهم است که تلاش کرده با آرنون موزس، ناشر گروه روزنامه یدیعوت آحرونوت، توافقی برای تضعیف رقیب اصلی یدیعوت، یعنی اسرائیل هیوم، در ازای دریافت پوشش خبری مطلوب‌تر انجام دهد.

در اوت ۲۰۱۷، پلیس اسرائیل رسماً اعلام کرد که نتانیاهو مظنون به جرایم کلاهبرداری، خیانت در امانت و رشوه است.

همچنین، آری هارو، رئیس سابق دفتر نتانیاهو، در سال ۲۰۱۷ با دادستان‌ها همکاری کرد و علیه او شهادت داد.

در فوریه ۲۰۱۸، پلیس پیشنهاد داد که علیه نتانیاهو در پرونده‌های مربوط به فساد، کیفرخواست صادر شود. پلیس معتقد بود مدارک کافی برای اتهامات رشوه‌خواری، کلاهبرداری و خیانت در امانت وجود دارد، اما خود نتانیاهو این اتهامات را رد کرد.

در نوامبر ۲۰۱۸، مدیر بخش جرایم اقتصادی نیز توصیه کرد که در هر دو پرونده، کیفرخواست علیه نتانیاهو صادر شود.

در فوریه ۲۰۱۹، دادستان کل اسرائیل اعلام کرد که قصد دارد در سه پرونده مختلف، کیفرخواست علیه نتانیاهو تنظیم کند.

در نوامبر ۲۰۱۹، رسماً علیه او کیفرخواست صادر شد. در صورت محکومیت، او ممکن است تا ۱۰ سال زندان برای اتهام رشوه‌خواری و تا ۳ سال برای کلاهبرداری و خیانت در امانت محکوم شود.

نتانیاهو اولین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل است که در حین تصدی مقام، با اتهامات کیفری مواجه شده است.

در نوامبر ۲۰۱۹، اعلام شد که او برخی از وزارتخانه‌های خود، از جمله وزارت کشاورزی، بهداشت، امور اجتماعی و امور دیاسپورا، را ترک خواهد کرد تا با رویه‌های قانونی همسو شود. اما موضوع استعفای اجباری نخست‌وزیر در صورت صدور کیفرخواست، هنوز در دادگاه در حال بررسی است.

محاکمه کیفری نتانیاهو قرار بود در مه ۲۰۲۰ آغاز شود، اما به دلیل شیوع کووید-۱۹ به تعویق افتاد و تا آوریل ۲۰۲۳ ادامه یافت.

عملیات نظامی بنیامین نتانیاهو

دوره پنجم نخست‌وزیری (دولت سی و پنجم اسرائیل)
تاریخ شروع: ۱۷ مه ۲۰۲۰، بنیامین نتانیاهو برای پنجمین بار سوگند یاد کرد و دولت ائتلافی خود را با بنی گانتس تشکیل داد.

زمینه: این دوره در زمان شیوع گسترده ویروس کووید-۱۹ و همچنین در جریان محاکمه کیفری نتانیاهو آغاز شد. در این مدت، اعتراضات گسترده‌ای علیه او در مقابل اقامتگاه رسمی‌اش شکل گرفت.

واکنش به اعتراضات: نتانیاهو با بهره‌گیری از مقررات خاص مقابله با کووید-۱۹، اعتراضات را محدود به ۲۰ نفر و با فاصله ۱۰۰۰ متر از خانه‌های شرکت‌کنندگان کرد. اما نتیجه این اقدامات، برعکس شد و اعتراضات در بیش از ۱۰۰۰ مکان در سراسر اسرائیل گسترش یافت.

واکسن کرونا: تا مارس ۲۰۲۱، اسرائیل به کشوری با بالاترین نرخ واکسیناسیون جمعیت نسبت به جمعیت خود در جهان تبدیل شد.

تنش‌ها و عملیات نظامی: در مه ۲۰۲۱، پس از افزایش تنش‌ها در اورشلیم، گروه حماس از غزه به اسرائیل راکت پرتاب کرد. در پاسخ، نتانیاهو عملیات «نگهبان دیوارها» را آغاز کرد که ۱۱ روز به طول انجامید.

پایان دوره نخست‌وزیری: پس از این عملیات، نفتالی بنت، رهبر ائتلاف یامینا، توافقی با یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون، امضا کرد تا دولت چرخشی تشکیل دهند و نتانیاهو را از نخست‌وزیری برکنار کنند. در ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱، بنت و لاپید دولت ائتلافی جدید را تشکیل دادند و دوره ۱۲ ساله نخست‌وزیری نتانیاهو خاتمه یافت.

دوره ششم نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو

سوگند: ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، با رهبری ائتلافی سخت‌گیرانه.

اصلاحات قضایی:

تمرکز اولیه بر طرح اصلاحات قضایی بود که با انتقادات گسترده‌ای روبه‌رو شد. منتقدان معتقد بودند این طرح به استقلال قوا، نقش دادستان کل، اقتصاد، حقوق اقلیت‌ها و روابط خارجی آسیب می‌زند. این اصلاحات منجر به اعتراضات خیابانی فراگیر و مخالفت نظامیان ذخیره شد.

در مارس ۲۰۲۳، وزیر دفاع، یوآو گالانت، مخالفت خود را با اصلاحات اعلام کرد. نتانیاهو تلاش کرد او را برکنار کند که منجر به افزایش اعتراضات و در نهایت به تعویق افتادن اصلاحات به مدت یک ماه شد.

نتانیاهو شهرک‌سازی در کرانه باختری

قانونی کردن ۹ شهرک جدید در کرانه باختری اشغالی (فوریه ۲۰۲۳).

لغو قانونی که در سال ۲۰۰۵، چهار شهرک را تخلیه کرده بود.

تسریع در ساخت شهرک‌ها:  در ۶ ماه اول، ساخت ۱۳۰۰۰ واحد مسکونی صورت گرفت که تقریباً سه برابر تعداد واحدهای ساخته شده در سال ۲۰۲۲ بود.

جنگ اوکراین: اسرائیل از ارسال سلاح‌های مرگبار به اوکراین خودداری کرد، به دلیل نگرانی از دسترسی ایران به این تسلیحات.

نتانیاهو جنگ غزه

حمله ناگهانی گروه‌های فلسطینی از غزه به اسرائیل و اعلام وضعیت جنگ توسط نتانیاهو صورت گرفت.

او تهدید به نابودی مراکز حماس کرد و از ساکنان غزه خواست شهرهای خود را ترک کنند.

در پی این وضعیت، پیشنهاد تشکیل دولت ائتلافی اضطراری مطرح شد.

با این حال، شکست‌های اطلاعاتی پیش از حمله، انتقادات و اعتراضات زیادی را برانگیخت.

نظرسنجی‌ها نشان داد که بیش از نیمی از مردم اسرائیل خواهان کناره‌گیری نتانیاهو هستند.

مسائل حقوقی بنیامین نتانیاهو

در مه ۲۰۲۴، نتانیاهو توسط سازمان‌های غیردولتی به نسل‌کشی متهم شد و دادستان دیوان کیفری بین‌المللی اعلام کرد که قصد دارد حکم بازداشت وی را درخواست کند.

در نوامبر ۲۰۲۴، دیوان کیفری حکم بازداشت نتانیاهو، وزیر دفاع پیشین و فرمانده حماس را صادر کرد.

این حکم محکوم و به عنوان «ضد یهودی» مورد انتقاد قرار گرفت.

در جولای ۲۰۲۴، او در کنگره آمریکا سخنرانی کرد و در آن پیروزی کامل در غزه را اعلام نمود، در حالی که اعتراضات گسترده‌ای صورت گرفت.

حوادث امنیتی بنیامین نتانیاهو

در اکتبر ۲۰۲۴، حمله پهپادی به اقامتگاه نتانیاهو انجام شد که نسبت به حزب‌الله نسبت داده شد.

در نوامبر ۲۰۲۴، وزیر دفاع گالانت برکنار شد که این اقدام اعتراضات گسترده‌ای را در پی داشت.

در مارس ۲۰۲۵، اسرائیل به غزه حمله ناگهانی انجام داد که این حمله آتش‌بس را پایان داد و روند محاکمه نتانیاهو را به تعویق انداخت.

همچنین در مارس ۲۰۲۵، رئیس سازمان امنیت داخلی، شین‌بت، به دلیل تحقیقات درباره نفوذ قطر در دفتر نخست‌وزیر برکنار شد.

نتانیاهو جنگ ایران و اسرائیل

در ژوئن ۲۰۲۵، نتانیاهو موفق شد در رأی عدم انحلال پارلمان پیروز شود و جنگ با ایران آغاز شد.

پس از این، دستور حملات هوایی علیه اهداف ایرانی صادر شد و درگیری‌های رسمی بین دو کشور آغاز گردید.

نتانیاهو بر هزینه‌های شخصی و خانوادگی جنگ تأکید کرد، از جمله لغو مراسم عروسی پسرش به دلیل تهدید موشکی و نگرانی‌های امنیتی.

گرایش‌های سیاسی بنیامین نتانیاهو

افزایش اقتدارگرایی: در دوران حکومت نتانیاهو، اسرائیل شاهد افزایش گرایش‌های اقتدارگرایانه، کاهش روند دموکراتیک و افزایش فساد بوده است. سیاست‌های توسعه‌طلبانه نیز در این دوره شدت یافته است.

سانسور و محدودیت‌ها: در جریان جنگ غزه، دولت تحت رهبری نتانیاهو محدودیت‌هایی بر اعتراضات مردمی و رسانه‌ها اعمال کرد، و برخی اخبار و اعتراض‌ها سانسور شدند.

اصلاحات قضایی: نتانیاهو تلاش‌های مکرری برای تغییر ساختار قضایی انجام داده است که به طور گسترده متهم شده هدف اصلی آن افزایش قدرت دولت و محافظت از خود در برابر اتهامات فساد است. او در واکنش، نظام قضایی را «دولت عمیق چپ‌گرا» نامید که قصد دارد عدالت را سیاسی کند.

بیانیه‌های پوپولیستی و نژادپرستی: نتانیاهو گاهی اظهاراتی داشته که می‌تواند به تشدید نژادپرستی ضد عربی و به‌ویژه ضد فلسطینی‌ها منجر شود و این مواضع حول روایت‌های مناقشه با یهودیان شکل گرفته است.

تمایل به جناح راست افراطی: دولت کنونی نتانیاهو به عنوان راست‌گرای‌ترین دولت در تاریخ اسرائیل شناخته می‌شود. او همچنین روابط نزدیکی با رهبران غیرلیبرال و اقتدارگرا مانند مجارستان، روسیه و ایالات متحده برقرار کرده است.

نتانیاهو مخالفت با توافقنامه‌های اسلو

نتانیاهو از ابتدا مخالف توافقنامه‌های اسلو بود. در سال ۱۹۹۳، در کتاب خود با عنوان «جایی در میان ملت‌ها»، بخش «اسب تروا» را نوشت و موضع شدیدی علیه روند صلح اسلو گرفت. او ادعا کرد که امین الحسینی یکی از طراحان هولوکاست است و یاسر عرفات وارث نازیسم «نابودگر» او محسوب می‌شود.

نتانیاهو نقض تعهدات

در دوران نخست‌وزیری‌اش در اواخر دهه ۹۰ میلادی، نتانیاهو بارها به تعهدات دولت‌های قبلی در قبال توافقنامه اسلو پشت کرد. دیپلمات آمریکایی، دنیس راس، اعلام کرد که کلینتون و آلبرایت معتقد بودند نتانیاهو واقعاً تمایلی به صلح ندارد.

اظهارات ویدئویی نتانیاهو ۲۰۰۱

در یک ویدئو که منابع می‌گویند نتانیاهو بدون اطلاع از ضبط آن بوده است، او گفت:
«قبل از انتخابات از من پرسیدند آیا به توافقنامه اسلو احترام می‌گذارم؟ من گفتم بله، اما… قصد دارم آن را طوری تفسیر کنم که جلوی پیشروی به سمت مرزهای ۱۹۶۷ را بگیرم. چگونه؟ هیچ‌کس نگفته مناطق نظامی کجاست. از نظر من، کل دره اردن یک منطقه نظامی تعریف شده است.»

نتانیاهو مخالفت با تخلیه یک‌جانبه غزه

در اوت ۲۰۰۹، نتانیاهو اعلام کرد که اشتباه عقب‌نشینی یک‌جانبه از غزه تکرار نخواهد شد، زیرا این اقدام نه صلح و نه امنیت به همراه داشت بلکه برعکس بود. او تأکید کرد برای رسیدن به توافق، باید دو شرط مهم رعایت شود:
۱. به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان دولت ملی یهودیان
۲. توافق امنیتی که فلسطین را غیرنظامی کند.

در اکتبر ۲۰۱۴، نتانیاهو گفت که اسرائیل دیگر مانند لبنان یا غزه فقط زمین نمی‌دهد و به نتیجه امیدوار نیست، زیرا پس از آن هزاران راکت به سمت اسرائیل شلیک شده است. او خواستار به رسمیت شناختن واقعی دولت یهودی و توافقات امنیتی محکم است.

پیش از مذاکرات صلح تحت حمایت آمریکا، نتانیاهو آن را بی‌فایده خوانده بود، اما در سخنرانی ژوئن ۲۰۰۹، رویکردی جدید ارائه داد: صلح اقتصادی.
او گفت که به جای تمرکز صرف بر موضوعات سیاسی و دیپلماتیک حساس مانند قدس یا حق بازگشت فلسطینی‌ها، باید بر همکاری اقتصادی و رشد سریع اقتصاد فلسطینی‌ها تمرکز کرد تا آنها نیز ذی‌نفعان صلح باشند.

سیاست‌های نتانیاهو درباره شهرک‌سازی

در ژانویه ۲۰۰۹، پیش از انتخابات اسرائیل در فوریه همان سال، نتانیاهو به تونی بلر، فرستاده خاورمیانه، اطلاع داد که سیاست دولت‌های آریل شارون و اهود اولمرت را ادامه خواهد داد، یعنی گسترش شهرک‌ها در کرانه باختری. این سیاست برخلاف طرح «نقشه راه» (Road Map) بود، اما ساخت شهرک‌های جدید را متوقف نکرد.

نتانیاهو و تقسیم فلسطینی‌ها

در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو اظهار داشت: «هر کسی که بخواهد تشکیل دولت فلسطینی را ناکام بگذارد، باید از تقویت حماس و انتقال پول به این گروه حمایت کند. این بخشی از استراتژی ما است؛ هدف از آن جدا کردن فلسطینی‌های غزه از فلسطینی‌های کرانه باختری است.»
او سال‌ها از انتقال صدها میلیون دلار کمک قطر به نوار غزه حمایت کرده بود، با این هدف که حماس آرام شود و به رقیبی برای دولت فلسطین تبدیل گردد، و تشکیل دولت فلسطینی متوقف شود. این کمک‌ها گاهی با کیف‌های پول توسط مقامات قطری و با همکاری ماموران اطلاعاتی اسرائیل منتقل می‌شدند.

نتانیاهو و خطوط سبز

در سال ۲۰۱۳، نتانیاهو پیشنهاداتی مبنی بر مذاکرات صلح بر اساس خطوط سبز (مرزهای پیش از ۱۹۶۷) را رد کرد، اما در سال ۲۰۱۴، موافقت خود را با چارچوب آمریکایی مبتنی بر خطوط سبز اعلام کرد و گفت که شهرک‌نشینان یهودی باید حق داشته باشند در شهرک‌های خود تحت حاکمیت فلسطین باقی بمانند.

حمایت نتانیاهو از طرح صلح ترامپ

در ژانویه ۲۰۲۰، نتانیاهو به طور عمومی از طرح صلح ترامپ حمایت کرد، که هدف آن ایجاد دولت فلسطینی بود. اما پس از شکست این طرح، ترامپ گفت که «نتانیاهو هرگز صلح واقعی نمی‌خواست».

ویدئوی جعلی نتانیاهو به ترامپ

رکس تیلرسون، وزیر خارجه پیشین آمریکا، اعلام کرد که در سال ۲۰۱۷، نتانیاهو ویدئویی جعلی از محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، به ترامپ نشان داده است که در آن عباس به درخواست کشتن کودکان متهم می‌شود، تا نظر ترامپ را علیه فلسطینی‌ها تغییر دهد.

نتانیاهو توافق‌های ابراهیم

در سپتامبر ۲۰۲۰، نتانیاهو در مراسم امضای توافق‌های ابراهیم شرکت کرد که روابط کامل بین اسرائیل و کشورهای امارات و بحرین را برقرار ساخت. این اولین بار بود که پس از اردن در ۱۹۹۴، کشورهای عربی روابط رسمی با اسرائیل برقرار می‌کردند. پس از آن، سودان و مراکش نیز روابط دیپلماتیک خود را با اسرائیل آغاز کردند.

سخنرانی نتانیاهو در بار ایلان

در دانشگاه بار-ایلان، نتانیاهو برای اولین بار به طور رسمی از تشکیل دولت فلسطینی در کنار اسرائیل حمایت کرد، اما با شروط سخت‌گیرانه:
– دولت فلسطینی باید کاملاً غیرنظامی باشد (بدون ارتش، موشک یا کنترل فضای هوایی)
– اورشلیم باید کاملاً تحت کنترل اسرائیل باقی بماند
– فلسطینی‌ها باید اسرائیل را به عنوان «دولت ملی یهودیان» به رسمیت بشناسند
– حق بازگشت آوارگان فلسطینی رد شود
– ساخت شهرک‌ها در کرانه باختری نباید متوقف شود، اما توسعه آن محدود به رشد طبیعی جمعیت باشد.

این سخنرانی واکنش‌های متناقضی در داخل و خارج اسرائیل برانگیخت:
– جناح راست دولت نتانیاهو از حمایت او از دولت فلسطینی انتقاد کردند
– حزب کادیما و گروه‌های صلح گفتند که او واقعاً به راه‌حل دو دولت اعتقاد ندارد
– حماس، جهاد اسلامی و اتحادیه عرب این سخنرانی را رد کردند و آن را «نژادپرستانه» و «رد صلح واقعی» دانستند
– برخی کشورهای غربی مانند آمریکا، فرانسه و سوئد این سخنرانی را به عنوان یک گام کوچک به جلو تحسین کردند.

عملکرد اقتصادی نتانیاهو

تا سال ۱۹۹۸، نتانیاهو به عنوان «مدافع بازار آزاد» شناخته می‌شد.
در سال ۱۹۹۹، در گفت‌وگو با روزنامه Jerusalem Post، گفته بود:
«صلح هدف نهایی است… اما صلح بدون بازارهای آزاد رشد ایجاد نمی‌کند. ولی بازارهای آزاد بدون صلح هم رشد تولید می‌کنند.»

در دوره نخست‌وزیری خود، اصلاحات گسترده‌ای در بخش بانکی انجام داد؛ از جمله حذف موانع سرمایه‌گذاری خارجی و محدودیت‌های اجباری خرید اوراق دولتی.

به عنوان وزیر دارایی (۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵)، اصلاحات اقتصادی زیادی انجام داد:
– برنامه‌ای برای انتقال افراد از دریافت کمک‌های اجتماعی به بازار کار ایجاد کرد
– خصوصی‌سازی‌های گسترده را پیش برد
– اندازه بخش دولتی را کاهش داد
– سیستم مالیاتی را اصلاح و ساده کرد
– قوانین مقابله با انحصارها و کارتل‌ها را تصویب کرد تا رقابت را افزایش دهد
– مالیات بر سود سرمایه را از شرکت‌ها به افراد تعمیم داد تا پایه مالیاتی گسترده‌تر شود و در عین حال مالیات بر درآمد را کاهش دهد.

دیدگاه نتانیاهو درباره ایران و تهدید هسته‌ای

نتانیاهو ایران را بزرگ‌ترین تهدید فعلی برای اسرائیل و امنیت آن می‌داند و بارها ایران را با آلمان نازی مقایسه کرده است. او معتقد است ایران در حال دنبال کردن سلاح هسته‌ای است و پس از رسیدن به آن، جنگ جهانی را آغاز خواهد کرد.
در سخنرانی‌های متعدد، از جمله در مجمع عمومی سازمان ملل، ایران را رژیمی بنیادگرا و افراطی توصیف کرده که خواهان بازگرداندن منطقه به قرون وسطی است و نبرد با آن را نبرد تمدن علیه بربریت می‌نامد.

مواضع سیاسی و نظامی نتانیاهو

نتانیاهو رابطه نزدیکی با وزیر دفاع وقت، اهود باراک، داشت و در مورد احتمال انجام حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران با او مشورت می‌کرد.
این رویکرد جنگ‌طلبانه مورد انتقاد برخی از مقامات امنیتی اسرائیل، از جمله رؤسای سابق موساد و شین بیت، قرار گرفت که آن را «دیوانگی» یا «احمقانه‌ترین تصمیم» دانستند.
نهادهای تحلیل‌گر آمریکایی مانند مؤسسه رند نیز با این رویکرد مخالفت کردند و معتقد بودند حمله نظامی به ایران تبعات خطرناکی در پی خواهد داشت.

هشدارهای نتانیاهو

در روز یادبود هولوکاست در سال ۲۰۱۲، نتانیاهو ایران را با آلمان نازی مقایسه کرد و هشدار داد که برنامه هسته‌ای ایران می‌تواند منجر به فاجعه‌ای مشابه شود، هرچند برخی این مقایسه را سیاسی و سوءاستفاده از هولوکاست دانستند.
در سخنرانی سال ۲۰۱۲ در سازمان ملل، او خط قرمزی برای غنی‌سازی ۹۰ درصد اورانیوم ایران تعیین کرد و گفت اگر ایران به این سطح برسد، تهدیدی غیرقابل تحمل برای اسرائیل خواهد بود.

اقدامات و واکنش‌های نتانیاهو

پس از حملات تروریستی مرتبط با ایران، مانند بمب‌گذاری در بورگاس (۲۰۱۲)، نتانیاهو ایران را مسئول آن حملات دانست.
او از تحریم‌ها و دیپلماسی علیه ایران انتقاد کرد و معتقد بود این اقدامات تاکنون برنامه هسته‌ای ایران را متوقف نکرده است.
در سال ۲۰۲۰، پس از ترور قاسم سلیمانی توسط آمریکا، نتانیاهو این اقدام را ستود و از تصمیم ترامپ حمایت کرد.

عملیات نظامی نتانیاهو و جنگ ایران-اسرائیل

در ژوئن ۲۰۲۵، نتانیاهو دستور حملات هوایی علیه اهدافی در ایران را صادر کرد و اعلام کرد هدف از این عملیات، خلع سلاح هسته‌ای ایران و مقابله با تهدیدی است که وجود این کشور برای اسرائیل ایجاد می‌کند.
او این عملیات را فرصتی برای تغییر رژیم ایران دانست و با ولیعهد تبعیدی رضا پهلوی در این زمینه هم‌صدا شد، که خواستار قیامی ملی علیه حکومت ایران است.

تبادل زندانی حماس و نتانیاهو

در سال ۲۰۱۱، نتانیاهو توافق کرد که ۱۰۰۰ زندانی از گروه‌های حماس و فتح برای آزادی گلعاد شالیت مبادله شوند. در میان کسانی که آزاد شدند، تروریست‌هایی با سابقه خونین نیز حضور داشتند. مقامات اسرائیلی برآورد کردند که حدود ۶۰٪ از این افراد پس از آزادی، به انجام حملات تروریستی ادامه داده‌اند.
در همان سال، ستاد کل ارتش اسرائیل نتیجه گرفت که با کاهش بودجه‌ای که نتانیاهو پیشنهاد داده بود، نیروهای مسلح قادر به حفظ آمادگی رزمی خود نخواهند بود. اما نتانیاهو به جای کاهش بودجه دفاعی، برنامه‌های اجتماعی را کاهش داد و وعده داد که بودجه دفاعی را حدود ۶ درصد افزایش دهد.
با این حال، بودجه نظامی هنوز حدود ۳.۷ میلیون شِکِل کمتر از میزان مورد انتظار بود که می‌توانست توان رزمی ارتش را تحت تأثیر قرار دهد.
نماینده وزارت خارجه آمریکا در نوامبر ۲۰۱۱ اعلام کرد که همکاری امنیتی بین اسرائیل و آمریکا در دوره نتانیاهو و اوباما به سطح بی‌سابقه‌ای رسیده است.
همچنین در دوره نتانیاهو، شورای امنیت ملی اسرائیل نقش پررنگ‌تری در برنامه‌ریزی سیاست خارجی و اتخاذ تصمیمات ایفا کرده است.

مهاجرت غیرقانونی و سیاست‌های نتانیاهو

در کتاب خود در سال ۱۹۹۵ با عنوان «مبارزه با تروریسم: چگونه دموکراسی‌ها می‌توانند تروریسم داخلی و بین‌المللی را شکست دهند»، نتانیاهو تأکید کرد که شدت‌گیری در قوانین مهاجرتی در کشورهای غربی بهترین راه مقابله با تروریسم است و نوشت: «عصر مهاجرت آزاد باید پایان یابد».
در سال ۲۰۱۲، دولت نتانیاهو قانون «جلوگیری از نفوذ» را تصویب کرد که بر اساس آن، تمامی کسانی که بدون مجوز وارد اسرائیل می‌شوند، به طور خودکار بازداشت می‌گردند. این قانون مورد انتقاد شدید سازمان عفو بین‌الملل قرار گرفت و آن را «توهین به قوانین بین‌المللی» خواند.
بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳، حدود ۶۰ هزار نفر از کشورهای آفریقایی به صورت غیرقانونی وارد اسرائیل شدند. نتانیاهو این پدیده را بسیار جدی گرفت و آن را تهدیدی برای ساختار اجتماعی، امنیت ملی و هویت ملی اسرائیل توصیف کرد.
بسیاری از این مهاجران در اردوگاه‌های بازداشت در صحرای نگب نگهداری می‌شوند.
وقتی دادگاه عالی اسرائیل قانون «جلوگیری از نفوذ» را به دلیل بازداشت فوری و نامحدود پناهجویان آفریقایی غیرقانونی اعلام کرد، نتانیاهو خواستار تصویب قوانین جدیدی برای دور زدن این حکم شد.
نتانیاهو سیاست مهاجرتی کشورهای اتحادیه اروپا را بیش از حد می‌داند و رهبران مجارستان، اسلواکی، جمهوری چک و لهستان را به بستن مرزهای خود در برابر مهاجرت غیرقانونی تشویق کرده است.

رابطه نتانیاهو با رهبران خارجی

بنیامین نتانیاهو، در دوران نخست‌وزیری خود (در سه دوره غیرپیوسته از دهه ۱۹۹۰ تاکنون)، روابط نزدیکی با رهبران بسیاری از کشورها برقرار کرده است.

رابطه نتانیاهو با ولادیمیر پوتین

نتانیاهو رابطه‌ای گرم و دوستانه با رئیس‌جمهور روسیه داشته و او را در کتاب خود فردی «باهوش، پیچیده و مصمم به بازگرداندن عظمت تاریخی روسیه» توصیف کرده است. با این حال، روابط آنها از زمان آغاز جنگ غزه دچار تنش شده است.

رابطه نتانیاهو با ویکتور اوربان

او رابطه‌ای دیرینه و نزدیک با اوربان دارد. اوربان در دوران وزارت دارایی نتانیاهو تحت تأثیر او قرار داشت و از وی مشورت می‌گرفت.

رابطه نتانیاهو با سیلویو برلوسکونی

نتانیاهو او را «یکی از بهترین دوستان» اسرائیل خوانده است.

رابطه نتانیاهو با نارندرا مودی

روابط بسیار نزدیکی با مودی برقرار کرده و همکاری‌های اسرائیل و هند در دوره رهبری این دو کشور توسعه یافته است.

رابطه نتانیاهو با ژائیر بولسونارو

او روابطی گرم با بولسونارو برقرار کرده است.

رابطه نتانیاهو با خاویر میلی

نتانیاهو او را «دوستی بزرگ برای کشور یهود» توصیف کرده است.

رابطه نتانیاهو با رهبران چین

از سال ۲۰۲۳، به دلیل کاهش روابط با آمریکا، نتانیاهو به‌طور فزاینده‌ای به دیپلماسی با چین روی آورده است. با این حال، موضع بی‌طرف چین در جنگ غزه، روابط را پیچیده‌تر کرده است.

رابطه نتانیاهو با لهستان

در سال ۲۰۱۸، اظهارات نخست‌وزیر لهستان درباره نقش یهودیان در هولوکاست، با واکنش تند نتانیاهو مواجه شد. پس از تنش دیپلماتیک، در ژوئن همان سال، دو طرف بیانیه‌ای مشترک برای کاهش تنش صادر کردند.

رابطه نتانیاهو با اوکراین

در سفر رئیس‌جمهور اوکراین به اسرائیل، نتانیاهو درباره سیاست رسمی اوکراین در مورد ستایش از همدستان نازی‌ها مانند رومن شوخویچ سکوت کرد و مورد انتقاد قرار گرفت.

رابطه نتانیاهو با رجب طیب اردوغان

روابط این دو بسیار پرتنش است. اردوغان نتانیاهو را «قصاب کودکان فلسطینی» و «تروریست» نامید، و نتانیاهو نیز اردوغان را «دیکتاتور» و «حامی بزرگ حماس» توصیف کرد. در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو عملیات نظامی ترکیه در سوریه را محکوم و نسبت به پاکسازی قومی کردها هشدار داد.

روابط نتانیاهو با رهبران آمریکا

روابط نتانیاهو با ترامپ بسیار نزدیک و همسو بوده است. نتانیاهو روابط نزدیکی با رهبران حزب جمهوری‌خواه دارد، از جمله میت رامنی که از دهه ۱۹۷۰، زمانی که هر دو در شرکت مشاوره «Boston Consulting Group» فعالیت می‌کردند، با او آشنا شد.

رابطه نتانیاهو با دونالد ترامپ

دوستی نتانیاهو با خانواده ترامپ به دهه ۱۹۸۰ برمی‌گردد. در انتخابات ۲۰۱۳ اسرائیل، ترامپ با انتشار ویدئویی از نتانیاهو حمایت کرد. در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو نام یکی از شهرک‌های جولان اشغالی را به افتخار ترامپ، «رمات ترامپ»، گذاشت.
پس از پیروزی بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ و تبریک نتانیاهو، ترامپ از او ابراز نارضایتی کرد و گفت که «اشتباه بزرگی مرتکب شده است».

رابطه نتانیاهو با باراک اوباما

روابط میان نتانیاهو و دولت اوباما بسیار پرتنش بود. در نشست G-20 سال ۲۰۱۱، نیکولا سارکوزی، رئیس‌جمهور فرانسه، خطاب به اوباما گفت «نمی‌توانم نتانیاهو را تحمل کنم، او دروغگو است»، و اوباما پاسخ داد: «تو از او خسته‌ای، ولی من هر روز باید با او سروکار داشته باشم.»
در سال ۲۰۱۴، یک مقام ارشد دولت اوباما نتانیاهو را «ترسو» (chickenshit) خواند و اوباما سیاست‌های او در قبال آمریکا را نقد کرد. نتانیاهو در پاسخ گفت که «امنیت اسرائیل برای کسانی که به من حمله می‌کنند، اهمیتی ندارد».
در دسامبر ۲۰۱۶، آمریکا با عدم استفاده از وتو، اجازه داد قطعنامه‌ای علیه شهرک‌سازی اسرائیل تصویب شود. دفتر نخست‌وزیر اسرائیل دولت اوباما را به «همدستی پنهانی» با طراحان این قطعنامه متهم کرد.

رابطه نتانیاهو با جو بایدن

رابطه نتانیاهو و بایدن بیش از چهار دهه سابقه دوستی دارد، اما در بهار ۲۰۲۴، بر اثر عملیات نظامی اسرائیل در رفح، روابط آن‌ها تیره‌تر شد.
بایدن در برخی موارد سیاست‌های نتانیاهو، به‌ویژه درباره نحوه مدیریت جنگ غزه و رفتار با فلسطینی‌ها، را مورد انتقاد قرار داده است و نشانه‌هایی از ناراحتی از جانب او دیده می‌شود.

صحبت نتانیاهو در مورد ایران

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در طول سال‌ها همواره یکی از سرسخت‌ترین منتقدان جمهوری اسلامی ایران بوده است. او در سخنرانی‌های داخلی، بین‌المللی و به‌ویژه در مجامع جهانی مانند سازمان ملل، بارها دربارهٔ سیاست‌های ایران هشدار داده است. در ادامه، مهم‌ترین محورهای سخنان او در مورد ایران آورده شده است:

۱. برنامه هسته‌ای ایران
نتانیاهو همواره ادعا کرده است که ایران در تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای است و برنامه هسته‌ای‌اش صلح‌آمیز نیست. او توافق برجام (۲۰۱۵) را «توافقی بد» می‌نامید که به ایران اجازه می‌دهد در آینده نزدیک به بمب هسته‌ای دست یابد. در سخنرانی معروف خود در سازمان ملل (۲۰۱۲)، تصویری از یک بمب کشید و گفت: «ایران تا کمتر از یک سال دیگر به آستانه ساخت بمب می‌رسد.»

۲. تهدیدات منطقه‌ای
نتانیاهو بارها ایران را به حمایت از گروه‌های تروریستی در منطقه متهم کرده است، از جمله حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامی، که او آنها را دلایل بی‌ثباتی در خاورمیانه می‌داند. او ادعا می‌کند ایران قصد دارد از خاک سوریه و لبنان برای حمله به اسرائیل استفاده کند و گفته است: «ما اجازه نخواهیم داد ایران در مرزهای شمالی‌مان پایگاه نظامی ایجاد کند.»

۳. عملیات‌های سری و اطلاعاتی
نتانیاهو در سال ۲۰۱۸ مدعی شد موساد موفق شده است آرشیو مخفی هسته‌ای ایران را از تهران خارج کند. در کنفرانسی در تل‌آویو، او اسناد و دیسک‌هایی را نشان داد و گفت: «ایران دروغ گفت که برنامه ساخت بمب نداشته است. ما اکنون اسنادش را داریم.»

۴. رابطه با آمریکا و تلاش برای لغو برجام
نتانیاهو نقش مهمی در متقاعد کردن دونالد ترامپ برای خروج از برجام (۲۰۱۸) داشت. او همچنین روابط خود را با کنگره آمریکا برای افزایش فشار اقتصادی و دیپلماتیک بر ایران تقویت کرد. در سخنرانی خود در کنگره آمریکا (۲۰۱۵)، بدون دعوت رسمی از اوباما، حضور یافت و گفت: «برجام راه ایران به بمب اتم را هموار می‌کند، نه متوقف.»

۵. موضع‌گیری در جنگ غزه ۲۰۲۳ و پس از آن
پس از حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس، نتانیاهو مجدد ایران را به دست داشتن در حمایت و تحریک این حملات متهم کرد و گفت: «دشمن واقعی پشت صحنه، رژیم ایران است. آن‌ها مغز متفکر، تامین‌کننده مالی و پشتیبان این حملات‌اند.»

نتانیاهو و رضا پهلوی

اگرچه نتانیاهو و رضا پهلوی از مواضع و هویت‌های سیاسی متفاوت هستند، اما هر دو:
– منتقدان سرسخت جمهوری اسلامی ایران هستند.
– خواهان تضعیف یا تغییر ساختار حکومت ایران شده‌اند.
– بر حمایت بین‌المللی از مردم ایران برای رسیدن به آزادی تأکید دارند.
رضا پهلوی بارها اعلام کرده است که با هرگونه جنگ و حمله نظامی مخالف است، اما از تحریم‌های هدفمند و فشار سیاسی بر رژیم ایران دفاع می‌کند؛ موضعی که در برخی موارد با نتانیاهو هم‌راستا بوده است.

حمله نتانیاهو به ایران

نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، یکی از سرسخت‌ترین منتقدان برنامه هسته‌ای و سیاست‌های ایران است و بارها مواضع شدید علیه این کشور اتخاذ کرده است. او ایران را بزرگ‌ترین تهدید برای امنیت اسرائیل و جهان می‌داند و دربارهٔ توسعه سلاح هسته‌ای توسط ایران هشدارهای متعددی داده است.

نکات اصلی دربارهٔ حمله نتانیاهو به ایران عبارتند از:

– تهدیدات نظامی و هشدارها:
او بارها اعلام کرده است که اسرائیل حق دفاع از خود را در برابر تهدیدهای ایران دارد و حتی تهدید به اقدام نظامی مستقیم کرده است. در سخنرانی‌های عمومی، او گفته که اسرائیل توانایی نابودی برنامه هسته‌ای ایران را در صورت لزوم دارد.

– مبارزه دیپلماتیک و فشار بین‌المللی:
نتانیاهو نقش فعال در جلب حمایت آمریکا و کشورهای غربی برای تحریم و فشار علیه ایران داشته است، به‌ویژه در زمان مذاکرات هسته‌ای. او برجام را «خطری برای امنیت جهان» می‌دانسته و مخالفت سرسخت با آن نشان داده است.

– اقدامات سری و عملیات اطلاعاتی:
در دهه‌های مختلف، گزارش‌هایی منتشر شده که نشان می‌دهد اسرائیل، به‌ویژه سازمان موساد، در عملیات سایبری، خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای و ترور دانشمندان ایرانی نقش داشته است. این اقدامات در جهت مهار برنامه هسته‌ای ایران انجام شده است.

– سخنرانی‌های بین‌المللی:
در مجامع بین‌المللی، به‌ویژه سازمان ملل، نتانیاهو برنامه هسته‌ای ایران را «تهدیدی وجودی» برای اسرائیل و جهان می‌خواند و نسبت به آن هشدار می‌دهد.

موقعیت فعلی
با توجه به تشدید تنش‌ها و درگیری‌های منطقه، احتمال برخورد نظامی مستقیم میان اسرائیل و ایران همچنان وجود دارد، هرچند اسرائیل معمولاً از تایید رسمی چنین حملاتی خودداری می‌کند.

نتانیاهو ایران

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، ایران را یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای امنیتی برای کشورش و منطقه خاورمیانه می‌داند. مواضع او درباره ایران، به‌ویژه در رابطه با برنامه هسته‌ای، همواره تند و سختگیرانه بوده و بخش عمده‌ای از سیاست خارجی او را شکل می‌دهد.

او بارها ایران را متهم کرده است که در حال تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای است و این برنامه را خطر جدی برای امنیت اسرائیل می‌داند. در سخنرانی‌های متعدد، از جمله در مجمع عمومی سازمان ملل، هشدار داده است که اسرائیل اجازه نخواهد داد ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد و در صورت لزوم، اقدام نظامی را در این زمینه در نظر دارد. یکی از تصاویر به یادماندنی این مواضع، نمایش سه‌بعدی تأسیسات هسته‌ای ایران در سال ۲۰۱۸ بود که برنامه هسته‌ای این کشور را برای افکار عمومی جهانی به تصویر کشید.

علاوه بر نگرانی درباره برنامه هسته‌ای، نتانیاهو همچنین نفوذ ایران در منطقه، به‌ویژه در سوریه و لبنان، را خطری جدی برای ثبات منطقه و امنیت اسرائیل می‌داند. او بارها هشدار داده است که اسرائیل به شدت در مقابل گسترش قدرت نظامی ایران و گروه‌های وابسته مانند حزب‌الله واکنش نشان خواهد داد و اقدامات پیشگیرانه انجام خواهد داد.

این مواضع نتانیاهو منجر به تشدید تنش‌ها در منطقه و بروز چالش‌های دیپلماتیک فراوانی شده است. برخی منتقدان معتقدند سیاست‌های تهاجمی او در مقابل ایران، گفتگوها و مذاکرات دیپلماتیک را محدود کرده و احتمال بروز درگیری نظامی را افزایش داده است.

در مجموع، ایران همواره یکی از محورهای اصلی سیاست‌های امنیتی و خارجی بنیامین نتانیاهو بوده و پس از دوران نخست‌وزیری او نیز، این موضوع در اولویت‌های امنیتی اسرائیل باقی مانده است.

نتانیاهو پزشکیان 

پزشکیان، مانند بسیاری از سیاستمداران ایرانی، برنامه هسته‌ای ایران را حق مسلم کشور می‌داند و در مقابل تهدیدهای اسرائیل و مواضع نتانیاهو علیه ایران، مواضع محکمی اتخاذ کرده است. او غالباً تأکید می‌کند که تهدیدات خارجی، به‌خصوص از سوی اسرائیل، موجب وحدت و مقاومت بیشتر مردم و مسئولان ایران خواهد شد.

همچنین، پزشکیان و دیگر نمایندگان مجلس بارها سیاست‌های اسرائیل در مورد فلسطین، شهرک‌سازی و فشارهای بین‌المللی علیه ایران را محکوم کرده‌اند و این مواضع در سخنرانی‌ها و بیانیه‌های رسمی آنان منعکس شده است.

نتانیاهو پهپاد

در آگوست ۲۰۲۴، یک پهپاد متعلق به حزب‌الله لبنان به اقامتگاه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، در شهر قیساریه در اراضی اشغالی فلسطین اصابت کرد. این حادثه توجه رسانه‌ها و تحلیلگران را جلب کرد و به‌ویژه به دلیل نزدیکی محل اصابت به اتاق خواب نتانیاهو، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد.

کتاب‌های بنیامین نتانیاهو

International Terrorism: Challenge and Response (۱۹۸۱)
ناشر: Transaction Publishers
نقش: ویراستار
موضوع: مجموعه‌ای از مقالات درباره تروریسم بین‌المللی
شابک: 978-۰-۸۷۸۵۵-۸۹۴-۰

Terrorism: How the West Can Win (۱۹۸۷)
ناشر: Avon
موضوع: راهکارهای مقابله با تروریسم از سوی کشورهای غربی
شابک: 978-۰-۳۸۰-۷۰۳۲۱-۰

Fighting Terrorism: How Democracies Can Defeat Domestic and International Terrorism (۱۹۹۵)
ناشر: Farrar, Straus and Giroux
موضوع: تروریسم و نحوه مقابله دموکراسی‌ها با آن
شابک: 978-۰-۳۷۴-۱۵۴۹۲-۹

A Durable Peace: Israel and Its Place Among the Nations (۱۹۹۹، نسخه بازنویسی‌شده از چاپ ۱۹۹۳)
ناشر: Grand Central Publishing
موضوع: جایگاه اسرائیل در منطقه و راهکارهای صلح پایدار
شابک: 978-۰-۴۴۶-۵۲۳۰۶-۶

Bibi: My Story (۲۰۲۲)
ناشر: Simon & Schuster
موضوع: خودزندگی‌نامه (اتوبیوگرافی) نتانیاهو؛ شامل خاطرات شخصی، سیاسی و بین‌المللی
شابک: 978-۱-۶۶۸۰-۰۸۴۴-۷

تظاهرات ضد نتانیاهو

تظاهرات ضد بنیامین نتانیاهو در طول سال‌های نخست‌وزیری‌اش، به‌ویژه در دهه اخیر، یکی از مهم‌ترین جنبه‌های سیاست داخلی اسرائیل بوده است. دلایل شرکت در این تظاهرات بسیار متفاوت بوده و اقشار مختلفی از جامعه اسرائیل در آن نقش داشته‌اند. در ادامه، مهم‌ترین موج‌های اعتراض به نتانیاهو آورده شده است:

تظاهرات علیه فساد و محاکمه نتانیاهو (۲۰۱۹–۲۰۲۱)

با اعلام رسمی کیفرخواست نتانیاهو در پرونده‌های فساد، رشوه‌خواری و سوءاستفاده از قدرت (در پرونده‌های ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۴۰۰۰)، موجی گسترده از اعتراضات مردمی در سراسر اسرائیل شکل گرفت.
محل اصلی تجمعات: روبه‌روی اقامتگاه رسمی نخست‌وزیر در خیابان بالفور، اورشلیم (بیت‌المقدس).
مطالبات: استعفای نتانیاهو، برگزاری انتخابات زودهنگام، رعایت اصول دموکراتیک.
ویژگی‌ها: حضور فعال جوانان، جامعه مدنی، نظامیان بازنشسته و خانواده‌های قربانیان کرونا.

تظاهرات علیه اصلاحات قضایی (۲۰۲۳)

دولت راست‌گرای نتانیاهو، با همکاری احزاب مذهبی و افراطی، طرح‌هایی را برای محدود کردن اختیارات دیوان عالی کشور ارائه داد. این اقدامات باعث بزرگ‌ترین موج اعتراضات عمومی در تاریخ اسرائیل شد.
مخالفان: وکلا، قضات سابق، فعالان حقوق بشر، پزشکان، افسران ارتش ذخیره و صاحبان کسب‌وکار.
ابزارهای اعتراض: اعتصابات سراسری، راهپیمایی‌های میلیونی، بستن جاده‌ها و تعطیلی کسب‌وکارها.
نتیجه موقت: بخشی از اصلاحات متوقف یا به تعویق افتاد، اما اختلافات سیاسی کماکان ادامه دارد.

تظاهرات پس از جنگ غزه (۲۰۲۳–۲۰۲۵)

پس از آغاز جنگ گسترده در غزه و کشته شدن هزاران فلسطینی و ده‌ها اسرائیلی، برخی خانواده‌های گروگان‌ها و فعالان صلح نیز به اعتراضات پیوستند.
مطالبات جدید: توقف جنگ، آتش‌بس، بازگرداندن گروگان‌ها از غزه و تغییر راهبردهای نظامی دولت.
شعارها: «بی‌بی، برو خونه»، «دموکراسی نه دیکتاتوری»، «به گروگان‌ها اهمیت بده، نه سیاست».
واکنش نتانیاهو و دولت:
نتانیاهو اغلب معترضان را متهم به «نخبه‌گرایی» یا «چپ‌گرایی افراطی» کرده است.
اعضای دولت نیز برخی معترضان را متهم به تلاش برای «کودتای غیرانتخابی» کرده‌اند.
در نتیجه، فشارهای ناشی از اعتراضات، برخی تصمیمات کابینه را به تعویق انداخت؛ اما تنش‌ها و اختلافات ادامه دارد.

تهدید جدی نتانیاهو علیه برنامه هسته‌ای ایران

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، برنامه هسته‌ای ایران را همواره بزرگ‌ترین تهدید امنیتی برای اسرائیل و منطقه خاورمیانه عنوان کرده است. در طول سال‌های نخست‌وزیری خود، مواضع بسیار تندی در مقابل ایران اتخاذ کرده و بر لزوم جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای تأکید کرده است. او حتی در مواردی از گزینه نظامی به‌عنوان راه‌حلی قابل‌برنامه برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران یاد کرده است.

در سخنرانی‌ها و جلسات بین‌المللی، نتانیاهو برنامه هسته‌ای ایران را غیرقانونی و تهدیدی برای صلح جهانی معرفی کرده و خواستار اعمال تحریم‌های سخت‌تر علیه تهران شده است. یکی از اقدامات جنجالی او، ارائه یک مدل سه‌بعدی از تأسیسات هسته‌ای ایران در سازمان ملل بود که با هدف نشان دادن عمق و گستردگی برنامه هسته‌ای این کشور انجام شد.

این مواضع تند نتانیاهو نه تنها تنش‌ها در منطقه را افزایش داده، بلکه نگرانی‌های جهانی درباره احتمال اقدام نظامی علیه ایران را برانگیخته است. در مقابل، ایران بر حق خود در بهره‌برداری صلح‌آمیز از فناوری هسته‌ای تأکید دارد و آن را بخشی از سیاست‌های حقوقی و مشروع خود می‌داند، و تهدیدهای اسرائیل را سیاست‌های خصمانه و توطئه‌آمیز می‌خواند.

در مجموع، تهدیدهای نتانیاهو علیه برنامه هسته‌ای ایران، نه تنها تنش‌های منطقه‌ای را دامن زده، بلکه روند مذاکرات بین‌المللی برای کنترل و محدود کردن برنامه هسته‌ای تهران را پیچیده‌تر کرده است. این موضوع همچنان یکی از محوری‌ترین مسائل سیاست خارجی اسرائیل و منطقه است.

نتانیاهو اورانیوم

بنیامین نتانیاهو، در مقام نخست‌وزیر سابق اسرائیل، یکی از سرسخت‌ترین و مهم‌ترین منتقدان برنامه هسته‌ای ایران بوده است، به‌ویژه در زمینه غنی‌سازی اورانیوم. او بارها اعلام کرده است که ایران در حال پیشرفت در مسیر تولید مواد لازم برای ساخت سلاح هسته‌ای است و این مسئله را تهدیدی جدی برای امنیت اسرائیل و منطقه می‌داند.

در سخنرانی‌های متعدد، به‌ویژه در مجامع بین‌المللی مانند سازمان ملل، با ارائه اسناد و تصاویر، ادعا کرده است که ایران تلاش می‌کند به‌صورت مخفیانه و پنهان، اورانیوم غنی‌شده با درصد بالا تولید کند که می‌تواند در ساخت بمب هسته‌ای به‌کار رود. یکی از لحظه‌های مشهور، ارائه تصاویر سه‌بعدی تأسیسات هسته‌ای ایران در سال ۲۰۱۸ بود که ابعاد برنامه‌های پنهانی ایران در زمینه اورانیوم‌سازی را نشان می‌داد.

نتانیاهو همچنین بر این باور است که برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که توسط قدرت‌های جهانی با ایران امضا شده است، در جلوگیری از پیشرفت‌های هسته‌ای ایران ناکام مانده و این کشور همچنان در حال توسعه ظرفیت‌های هسته‌ای خود است. او هشدار داده است که در صورت ادامه پیشرفت‌های ایران در زمینه غنی‌سازی اورانیوم، اسرائیل ممکن است اقدام نظامی پیشگیرانه انجام دهد تا مانع دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای شود.

این مواضع باعث شده است که تنش‌ها میان ایران و اسرائیل روز به روز افزایش یافته و موضوع غنی‌سازی اورانیوم یکی از کلیدی‌ترین محورهای مناقشه‌های امنیتی و سیاسی بین دو کشور باشد.

فساد بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، در طول سال‌های گذشته، با چندین پرونده فساد مالی روبه‌رو شده است. این اتهامات شامل دریافت رشوه از تاجران بزرگ و شرکت‌های رسانه‌ای، سوءاستفاده از قدرت برای منافع شخصی و خانوادگی، و استفاده نادرست از منابع دولتی است. این پرونده‌ها، که به فساد متهم شده‌اند، باعث کاهش اعتماد عمومی به عملکرد او شده و خواهان پاسخگویی و پاسخ قانونی از سوی وی شده‌اند. همچنین، این اتهامات منجر به بحران‌های سیاسی و اعتراضات گسترده در داخل اسرائیل شده است.

پرونده‌های قضایی نتانیاهو

پرونده‌های قضایی نتانیاهو از سال ۲۰۱۷ به بعد وارد مراحل جدی شدند و در سه پرونده اصلی تحت عنوان «پرونده ۱۰۰۰»، «پرونده ۲۰۰۰» و «پرونده ۴۰۰۰» مطرح شدند. در پرونده ۱۰۰۰، او به دریافت هدایای لوکس و گران‌قیمت از تاجرهای ثروتمند متهم شده است؛ در پرونده ۲۰۰۰، ادعا شده است که نتانیاهو در تلاش برای انعقاد قراردادهای ویژه با رسانه‌ها بوده است؛ و در پرونده ۴۰۰۰، او متهم است که امتیازات قانونی به یکی از شرکت‌های بزرگ مخابراتی در مقابل پوشش خبری مثبت داده است. رسیدگی به این پرونده‌ها چندین سال طول کشید و نتانیاهو همواره اتهامات را رد کرده و آن‌ها را تلاشی سیاسی برای تضعیف او می‌داند.

بحران سیاسی اسرائیل و نتانیاهو

دوره‌های نخست‌وزیری نتانیاهو با بحران‌های سیاسی متعددی همراه بوده است. به‌ویژه در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲، اسرائیل چهار انتخابات پارلمانی پیاپی برگزار کرد که در هر کدام نتانیاهو نتوانست ائتلاف قوی و پایدار تشکیل دهد. اختلافات درون حزبی، چالش‌های ایدئولوژیک و پرونده‌های قضایی، باعث شده است که دولت‌های اسرائیل به صورت موقت و شکننده باقی بمانند. این وضعیت، فضای سیاسی ناپایدار و بی‌ثباتی را ایجاد کرده و اعتماد عمومی به سیستم حکومتی را کاهش داده است.

اعتراضات علیه نتانیاهو

از سال ۲۰۱۷ به بعد، اعتراضات گسترده و وسیعی در سراسر اسرائیل علیه نتانیاهو برگزار شده است. معترضان عمدتاً سیاست‌های فسادآمیز، سوءمدیریت اقتصادی و اجتماعی، و همچنین سخت‌گیری‌های او در قبال فلسطینیان را محکوم می‌کنند. در برخی موارد، این اعتراضات به بزرگ‌ترین تظاهرات عمومی تاریخ معاصر اسرائیل تبدیل شده است که نشان‌دهنده عمق نارضایتی و بی‌اعتمادی اجتماعی است. معترضان خواستار استعفای نتانیاهو و برگزاری انتخابات آزاد و شفاف هستند.

نقد سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو

سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو بیشتر بر آزادسازی بازار و تقویت بخش خصوصی تمرکز دارد، اما این رویکرد منجر به افزایش نابرابری درآمدی و گرانی مسکن در اسرائیل شده است. منتقدان معتقدند که دولت او به نیازهای طبقات متوسط و کم‌درآمد بی‌توجهی کرده و حمایت‌های اجتماعی را کاهش داده است. افزایش قیمت‌ها و کاهش کیفیت خدمات عمومی، به‌ویژه در حوزه سلامت و آموزش، نارضایتی گسترده‌ای را در میان شهروندان برانگیخته است.

اتهامات سوءمدیریت نتانیاهو

علاوه بر اتهامات مربوط به فساد، نتانیاهو به سوءمدیریت در بخش‌های مختلف دولت متهم شده است. منتقدان معتقدند که او در مدیریت بحران‌هایی مانند شیوع ویروس کرونا، مسائل زیست‌محیطی و زیرساخت‌های شهری، کارآمد نبوده است. این سوءمدیریت‌ها همراه با سیاست‌های اقتصادی ناکافی، موجب کاهش کیفیت زندگی و نارضایتی عمومی در جامعه شده است.

بی‌ثباتی دولت نتانیاهو

دولت‌های نتانیاهو به دلیل اختلافات داخلی، مسائل سیاسی و پرونده‌های قضایی، همواره با مشکلات جدی در حفظ ائتلاف‌های سیاسی روبه‌رو بوده‌اند. این بی‌ثباتی منجر به سقوط زودهنگام دولت‌ها و برگزاری مکرر انتخابات شده است، که این روند، برنامه‌ریزی‌های بلندمدت و سیاست‌گذاری‌های کلان کشور را دچار اختلال کرده و رکود در فعالیت‌های سیاسی و اقتصادی را به دنبال داشته است.

فشارهای بین‌المللی بر نتانیاهو

به دلیل سیاست‌های جنجالی و به‌خصوص در زمینه توسعه شهرک‌ها و برخورد با فلسطینیان، نتانیاهو تحت فشار شدید جامعه بین‌المللی قرار گرفته است. ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سازمان ملل، بارها سیاست‌های او را نقد کرده و خواستار توقف شهرک‌سازی و بازگشت به میز مذاکره شده‌اند. این فشارها، اسرائیل را در عرصه دیپلماتیک تا حدی منزوی کرده و روابط آن با برخی کشورهای عربی را پیچیده‌تر ساخته است.

ناکامی‌های نتانیاهو در مذاکرات صلح

در طول دوران نخست‌وزیری نتانیاهو، مذاکرات صلح با فلسطینیان چندین بار آغاز و پس از مدت کوتاهی متوقف شده است. مواضع سخت‌گیرانه او در مسائل اصلی مانند حق بازگشت پناهندگان، وضعیت اورشلیم و ساخت و توسعه شهرک‌ها، مانع از دستیابی به توافقی قابل قبول شده است. این ناکامی‌ها منجر به افزایش تنش‌ها، خشونت‌ها و بی‌اعتمادی میان طرفین شده است و بسیاری از ناظران، سیاست‌های او را به عنوان موانع بزرگ بر سر راه برقراری صلح دائم می‌دانند.

جنجال‌های شهرک‌سازی زیر نظر نتانیاهو

دولت نتانیاهو در دوران نخست‌وزیری خود، سیاست شهرک‌سازی در مناطق کرانه باختری و اورشلیم شرقی را با شدت بیشتری پیگیری کرد. این شهرک‌ها که بر زمین‌های متعلق به فلسطینیان ساخته می‌شوند، توسط جامعه بین‌المللی اغلب غیرقانونی تلقی می‌شوند و عامل اصلی تشدید تنش‌ها در منطقه هستند. این اقدامات، فشارهای دیپلماتیک از سوی کشورهای غربی و سازمان ملل را به دنبال داشته و اعتراضات فلسطینیان و درگیری‌های مسلحانه را برانگیخته است.

⏬مقالات پیشنهادی⏬

اسپک نمایشی امین اسماعیل نژادعیسی آل کثیر فوتبالیستغلامرضا تختی نایب قهرمان جهان