تفاوت های اسکلتی و آناتومی میان زنان و مردان
سایت ایران فیتنس برای تمامی افراد علاقمند به تناسب اندام و تغذیه ورزشی مناسب همراه همیشگی شما می باشد. زن و مرد هر دو چه به لحاظ فیزیولوژیک و چه به لحاظ ساختار اسکلتی و آناتومی تفاوت‌هایی باهم دارند و همین منجر به متمایز شدن آن‌ها و برخورداری از ویژگی خاص خود شده است. در این مطلب ما به برخی از تفاوت های اسکلتی و اناتومی میان زن و مرد می‌پردازیم. ایران فیتنس شما را برای ادامه مطلب دعوت می کند و لطفا با ما همراه باشید.
تفاوت های اسکلتی و آناتومی
در بین زنان و و مردان به لحاظ ساختار اسکلتی و عضلانی تفاوت‌های زیادی وجود دارد. تفاوت‌های اسکلتی میان مردان و زنان در بخش‌های شانه، قفسه سینه، لگن و جمجمه می‌باشد. به عنوان مثال در اسکلت مردان نسبت به اسکلت زنان کتف‌ها عریض‌تر و قفسه سینه طویل‌تر می‌باشد. استخوان‌های بدن مردان سنگین‌تر از کل استخوان‌های بدن زنان می‌باشد. همچنین پای مردان اندکی از پای زنان بلند‌تر است.
تفاوت لگن زن و مرد
لگن بهترین قسمت برای تمیز دادن اسکلت در دو جنس است.تفاوت های لگن در دو جنس بدین قرار است:
- به طور کلی لگن زن کوتاه تر و پهن تر می باشد
- مدخل لگن در زن گشادتر است(به منظور تسهیل روند زایمان )
- سوراخ سدادی در مرد بیضی شکل و در زن مثلثی شکل است
- استخوان خاجی در زن پهن تر است
تفاوت جمجمه زن و مرد
دندان‌های مردان بزرگتر، قوس فوق ابرویی بزرگتر و برجسته تر، پیشانی پایین‌تر و شیب دار‌تر می‌باشد. استخوان فک تحتانی در زنان گردتر و در مردان چهار گوش می‌باشد. استخوان گونه در مردان برجسته‌تر است. جمجمه مردان حجیم‌تر و بزرگتر است.
جمجمه زنان گردتر و در فرق باریک است. بینی زنان تیزتر، باریک‌تر و دارای برجستگی کمتری می‌باشد. استخوان‌های کل بدن مردان سنگین‌تر از استخوان‌های کل بدن زنان می‌باشد. مردان بطور متوسط ۱۰ سانتی متر بلند قامت‌تر از زنان می‌باشند.
بیشتر بخوانید: نقش کربوهیدرات ها در فعالیت ورزشی و تغذیه ورزشکاران
تفاوت های فیزیولوژیک بین زنان و مردان
جدا از تفاوت های اسکلتی ورزشکاران زن به طور معمول کوچک‌تر و کوتاه‌تر هستند و لگن پهن‌تری دارند، همچنین زانوها به داخل متمایل شده و ساق پا انحنای کمتری دارد. ورزشکاران زن درصد چربی بدن بیشتری داشته و حدود ۳۰ درصد قدرت عضلانی کمتری نسبت به مردان دارند که به طور ویزه مربوط به اندام فوقانی است. البته این تفاوت بیشتر به نوع رشته ورزشی بر می‌گردد.
- مردان بطور متوسط ۱۰ سانتی متر بلند قامت تر از زنان می باشند
- توده عضلانی مردان ۵۰ درصد بیشتر از توده عضلانی زنان است؛ بدین مفهوم که زنی که هم سایز مرد همتای خود است تنها ۷۰ درصد وی قدرت عضلانی دارد.
- قلب زنان ۲۵ درصد کوچک تر از قلب مردان است. بنابراین قلب مردان توان پمپاژ خون بیشتری را داراست. به همین خاطر در هر فعالیت بدنی زنان زود تر از مردان خسته می شوند.
- بدن زنان ۱۰ درصد چربی بیشتری دارد. تجمع و نحوه توزیع چربی در زنان در بازوها، زانوها و سرین متمرکز است (گلابی شکل) اما در مردان در نیمه میانی بدن و در پشت، قفسه سینه و شکم (سیبی شکل).
- انعطاف پذیری بدن زنان بیشتر از مردان می باشد.
- گنجایش شش های مردان ۲۵ تا ۳۰ درصد بیشتر از شش های زنان است. بنابراین توان انجام فعالیت های هوازی در مردان بالاتر است.
- نوزادان دختر نسبت به نوزادان پسر چربی بیشتر دارند، با شروع بلوغ میزان چربی زیر پوست افزایش می‌یابد، و در بعضی بافتها (کفلها، پستانها) ذخیره می‌شود. پس از بلوغ گاه تا ۳۰درصد وزن بدن زنان را چربی تشکیل می‌دهد که به حدود دو برابر چربی موجود در بدن مردان می‌رسد.
تفاوت در قدرت و ترکیب استخوان
قدرت عضلانی زن و مرد به دلیل هورمون تسوسترون متفاوت است، چرا که تستوسترون رشد ضمن رشد عضلات، باعث افزایش قدرت بدن نیز می‌شود و همین باعث شده توده عضلانی آقایان ۵۰ درصد بیشتر از خانم ها باشد و توانایی بیشتری برای کارهای سنگین داشته باشند.
همچنین تستوسترون از عوامل رسوب کلسیم در استخوان است که بر اندازه و استحکام آن می‌افزاید، یعنی اینکه استخوان‌های مردان نسبت به زنان درشت‌تر و با دوام تر هستند، همچنین لگن مرد شکل قیفی دارد که برای تحمل بارهای سنگین آمادگی بیشتری دارد.
تفاوت هورمونی
تفاوت در میزان تولید هورمون تستوسترون از تفاوت های دیگر میان دو جنس است. به طوریکه افزایش تستوسترون و دفع استروژن موجب ایجاد صفات مردانه و کاهش تستوسترون، موجب ایجاد صفات زنانه است. تولید پروتئین در اثر ترشح تستوسترون، موجب ایجاد ماهیچه‌ها و عضلات قویتر و استحکام استخوان در مردان است.
تفاوت فیزیولوژی زنان و مردان ورزشکار
به دلیل توده عضلانی کمتر، ذخایر فسفاژن زنان در مقایسه با مردان کمتر است؛ همچنین بانوان بعد از تمرین سطح اسیدلاکتیک کمتری در خون دارند، همچنین مقدار هموگلوبین زنان حجم خون آنان کمتر از مردان است.
زنان در ورزش‌های طولانی مدت، وابسته به چربی بدنی هستند و بیشتر از مردان از چربی استفاده می‌کنند اما در دوره استراحت و ریکاوری بعد از ورزش کمتر به چربی وابسته هستند؛ به همین دلیل است که زنان بدن چربتری نسبت به مردان دارند، چون مدت زمان استفاده از چربی در مردان بیشتر است.
بالانس منفی نیتروژن در زنان ورزشکار بیشتر دیده می‌شود که یعنی باید نسبت به مصرف دقیق پروتئین وسواس بیشتری داشته باشند.
در زمان ورزش دمای بدن زنان بیشتر از مردان بالا میرود پس در دوره ریکاوری باید از روش‌های کولینگ مثل قرار دادن آیس پک (آیس ژل) در کشاله ران یا زیر بغل استفاده کنند.
بعد از ورزش فشار خون در زنان بیشتر و سریعتر از مردان افت پیدا می‌کند پس جریان خون روانه به عضلات کمتر شده و باعث می‌شود خروج مواد زائد حاصل از متابولیسم کندتر باشد و از طرفی سیکل کوری که برای بازسازی گلیکوژن بسیار مفید است با مشکل مواجه می‌شود؛ همه اینها یعنی ریکاوری فعال برای ورزشکاران زن بهتر است.
تفاوت‌های فیزیولوژیکی زنان و مردان در ورزش و فعالیت بدنی
زنان در مقایسه با مردان قلب و شش کوچکتری دارند، حداکثر اکسیژن مصرفی آن‌ها پایین‌تر است، مقدار هموگلوبین و حجم خون آنان کمتر است و…این گونه تفاوتهاست که رتبه ورزشی مردان را بهتر می‌کند.
شانه‌های پهن و قوی، دست‌های بزرگ و بافت عضلانی بیشتر مردان را در بازیهایی که مستلزم پرتاب کردن و ضربه زدن است ممتاز می‌کند، وضعیت پاها و لگن سبب می‌شود که آنان تند‌تر بدوند و از نظر سرعت عمل و هماهنگی حرکات برزنان پیشی گیرند، و دربرابر خستگی‌ها مقاوم باشند و در ورزش‌های سنگین موفقیت بهتری به دست آورند.